Out in the West

Deze week is onze vakantie begonnen. Zoals eerder gemeld toeren we van 16 tot en met 31 mei in een auto een rondje nationale parken in the South West. Dinsdagavond vlogen we

Welcome to Las Vegas

vanaf Philadelphia naar Las Vegas, de eerste stop van onze tour. Dat is niet zo maar even een vlucht, dat is een afstand van 3500 km en daar doe je bijna 5 uur over. Tijdens zo’n vlucht realiseer je je opnieuw hoe onmetelijk groot dit land is. Nadat we waren geland op het Harry Reid International Airport van Las Vegas was het meteeen duidelijk waar het hier om te doen is: Gambling and more. Als je wilt hoef je het vliegveld niet eens af te komen, zelfs daar bevinden zich rijen met gokautomaten. Heel apart.

De woensdag werd besteed aan sfeer proeven in Las Vegas. Aangezien we 12 jaar geleden al eens 5 dagen met het gezin naar Las Vegas waren geweest was één dag genoeg. Dat bleek ook want het was niet veel veranderd. Nog steeds kom je bij het beschrijven van Las Vegas superlatieven tekort. Het is eigenlijk een oase middenin de droge en hete woestijn waar van alles te beleven valt. Eén van 's werelds meest populaire toeristische attracties waarbij Las Vegas natuurlijk vooral beroemd is vanwege gambling, entertainment shows, night life bars en clubs, en shopping. Daarbij neemt men het niet zo nauw met de wet. Niet voor niets luidt de slogan “What happens in Vegas, stays in Vegas“.

Centraal in dit alles is The Strip, een 6.4 (km) lange boulevard met een aanéénschakeling van een reeks gigantisch grote hotels met allemaal hun eigen unieke karakter. Zoals Hotel New York - New York dat een replica is van de stad New York, compleet met Vrijheidsbeeld, Brooklyn Bridge, Empire State Building en andere skyscrapers die samen het hotel voorstellen. Om de sfeer van Venetië te proeven moet je naar The Venetian, een gigantisch hotelcomplex waarin de stad Venetië is nagebootst, inclusief San Marco plein, grachten, gondels en smalle straatjes. Wat te zeggen van Caesar's Palace: alsof het rechtstreeks uit de Romeinse oudheid is overgebleven. Ook ontbreekt Parijs niet: op The Strip staat zelfs een complete Eiffeltoren (schaal 1:2) en L'Arc de Triomphe (schaal 2:3). Je kunt het zo gek niet verzinnen of ze hebben het waarheidsgetrouw nagemaakt. Heel apart. Natuurlijk bevindt zich in elk hotel een casino. Niet zo maar één: de casino's zijn stuk voor stuk onmetelijk groot. Ze omvatten minimaal twee of meer voetbalvelden, soms tot wel vier. Stel je voor: Het complete sportcomplex van V.V. Voorwaarts in een indoor setting, volgestouwd met één-armige bandieten, blackjack, poker en roulette tafels, en meer. Je kunt het je niet voorstellen maar toch is het waar. Hieronder wat foto’s.

Maar wat mij betreft spant hotel Bellagio wel de kroon. Hoort Las Vegas tot de meeste bijzondere steden in de wereld, het Bellagio hoort tot één van de meest bijzondere hotels in de wereld. Tijdens ons eerdere bezoek aan Las Vegas, zie hier, verbleven we in dit hotel en

Hotel Bellagio

het heeft nog niets van zijn allure verloren. Het Bellagio is gebouwd in 1993, heeft 1.5 miljard dollar gekost, en is een dorp op zich. Groots, grootser, grootst. In totaal heeft het hotel 3.933 kamers en suites. Bij een volledige bezetting betekent dat ongeveer 10.000 gasten. Voor het hotel ligt een meer waarin een groot aantal fonteinen zijn gebouwd. Deze wereldberoemde "Fountains of Bellagio" wordt alom beschouwd als de beste gratis show in Las Vegas. Elke half uur is er een creatief op elkaar afgestemd schouwspel van muziek, licht en water. Schitterend om te zien by day and night, en een grote publiekstrekker. Voor diegene die Las Vegas op de bucket list heeft staan is mijn advies “Doe eens gek“ en ga in het Bellagio zitten. Kost wat maar daar krijg je een onvergetelijke ervaring voor terug. Hieronder een video van de "Fountains of Bellagio".

Op donderdag lieten we Las Vegas achter ons om naar Needles te rijden. Met een kleine omweg kwamen we onderweg langs de Hoover Dam. De wereldberoemde dam ligt in de

Hoover Dam

Colorado rivier op zo’n 50 km van Las Vegas. Door de dam is er een stuwmeer achter de dam ontstaan dat bekend staat als Lake Mead. De Hoover Dam is gebouwd in de jaren 1931 tot 1935, gedurende de Grote Depressie. Het is bouwkundig een waar kunststukje en als je de dam ziet dan is het eigenlijk ongelooflijk waartoe men toen al in staat was. Dat mocht wat kosten want bij de aanleg van de dam kwamen ruim 100 bouwvakkers om, voornamelijk als gevolg van de verzengende hitte. Vandaag de dag levert de dam stroom aan de stad Los Angeles met een capaciteit van meer dan 2000 Megawatt. Echt bijzonder om te zien.

Aansluitend reden we door naar het plaatsje Needles. Needles is in 1883 ontstaan tijdens de bouw van de “Atchison, Topeka and Santa Fe” spoorlijn. Spoorwegen vormen er nog steeds een belangrijke rol. Vanuit Needles vertrekken vele (heeele lange) goederentreinen richting

Former Motel at Route 66

California. Needles ligt ook aan de Colorado rivier en is uitermate geschikt voor watersport op de rivier. Dat komt goed uit als je weet dat Needles met zijn woestijn klimaat één van de heetste plaatsen in de VS is. Met een gemiddelde zomer temperatuur van 38 deg C is een verfrissende duik in de heldere rivier een absolute aanrader. Zelfs in mei kan het in Needles heet worden en dat hebben we gemerkt. Op een bepaald moment gaf de auto een temperatuur van 111 deg F aan, ofwel

Historic "Route 66" Road Sign

ruim 40 deg C. Best warm dus, alle mussen dood op het dak. De belangrijkste reden dat wij langs Needles gingen was dat het bekend staat als de plaats waar Route 66 vanuit de staat Arizona de staat Californië binnenkomt. Maar eerlijk gezegd viel ons Needles niet mee. Het plaatsje is een beetje vergane glorie, net als Route 66, de historische route van Chicago naar Los Angeles.

Na één dag Needles reden we vrijdag door naar de volgende stop op onze route, de Grand Canyon. Hier verblijven we tot maandag, in de Yavapai Lodge, één van de locaties om te overnachten in het Grand Canyon National Park, vlakbij de South Rim. De Grand Canyon is bij iedereen wel bekend: een zeer brede en diepe kloof in de staat Arizona die in de loop van miljoenen jaren is gevormd door het water van de Colorado rivier. De canyon is ongeveer 435 kilometer lang en heeft een breedte die varieert tussen 15 en 29 kilometer. Nadat we vrijdag arriveerden zijn we aansluitend naar het Mather Point gelopen, van waaruit je een spectaculair uitzicht hebt op de canyon. Terwijl ik dit schrijf is het zaterdagmiddag en we zijn erg onder de indruk van de Grand Canyon. Het stond al jaren op onze bucket list maar het was er nog nooit van gekomen. Het is een echte aanrader! Een paar feitjes: elk jaar bezoeken er bijna 6 miljoen mensen de Grand Canyon. Het merendeel doet dat echter op zijn Amerikaans: een bezoek van 1.5 tot 2 uur en daarna verder. Gemiddeld blijven er jaarlijks 11 personen achter in de Canyon omdat ze het niet overleven. Een aantal mensen vallen naar beneden omdat ze een foto te dicht aan de rand nemen, anderen springen bewust naar beneden. Ook komen er jaarlijks een aantal om door uitdroging of een hartaanval terwijl ze de route van de top van de canyon naar de oevers van de Colorado rivier afleggen, een afstand van 10 km met een hoogteverschil van 1500 (m). Misschien gaat dat er morgen nog van komen...

To slot nog even terug naar Philadelphia. Het verhaal deze week was het verlies tegen de Boston Celtics in game 7 van de Best-of-Seven. Tot de rust leek alles nog redelijk te gaan maar de 2e helft werden de 76ers de oren gewassen zoals ze dat nog nooit eerder hebben meegemaakt. Einduitslag: 112-88. Het kon dan ook niet uitblijven dat coach Doc Rivers ontslagen zou worden. Voor Philadelphia begint het wel een dingetje te worden. In één jaar verloren in de World Series honkbal, verloren in de MLS soccer playoffs, verloren in de Superbowl, en nu weer verloren in de basketbal playoffs. Allemaal net nie. Het lijkt Minnesota wel...

Tot zover. We gaan zometeen naar de zonsondergang in de Gand Canyon kijken, vanaf Desert View. Als de zonsondergang überhaupt te zien is want het is nu bewolkt. Volgende week meer.