We got ‘em!
- harryberghuis1
- Sep 15, 2023
- 5 min read
Het gesprek van de dag was de ontsnapping van de voor moord veroordeelde Danelo Cavalcante op donderdag 31 augustus. Jullie hebben het vast meegekregen want Cavalcante ontsnapte met een “crab walk” en dat filmpje was prominent in het Nederlandse
nieuws. Maar wat jullie waarschijnlijk niet weten is dat hij ontsnapte uit de Chester County Prison in Pocopson Township, nog geen 40 (km) hier vandaan. De 34-jarige Cavalcante was niet alleen vastberaden maar ook slim. Zo wist hij bijna twee weken uit de handen te blijven van een politiemacht van meer dan 500 agenten. Als je dat lukt dan doe je toch iets goed. De spanning steeg hier in de buurt naar grote hoogte toen hij afgelopen zaterdag werd vastgelegd op een bewakingscamera in Phoenixville. Cavalcante was met een gestolen
bestelwagen naar Phoenixville gereden om twee voormalige collega’s op te zoeken en om hulp te vragen. Gelukkig waren deze niet thuis. Uiteindelijk werd Cavalcante op woensdag door een hond van de douane opgespoord waarna de rust in de regio eindelijk terugkeerde. Hij werd afgevoerd naar de gevangenis maar niet nadat een grote politiemacht met hem op de foto was gegaan. Die foto leidde nogal tot ophef… ongepast volgens velen. Daar valt wel wat voor te zeggen.
Geen wonder dat Cavalcante bijna niet te vinden was. Hij had zich natuurlijk verstopt in een maïs doolhof. Het lijkt me niet zo moeilijk om je daarin onzichtbaar te maken. Helemaal als je bedenkt dat de maïs doolhofen er steeds professioneler uit gaan zien. Wat te zeggen van dit doolhof in Dillsburg, PA. Het is gebaseerd op een portret van Reba McEntire, en wordt gebruikt om haar nieuwe boek en album getiteld “Not That Fancy” te promoten. Prima idee natuurlijk en het ziet er vanuit de lucht nog mooi uit ook!
Het American Football seizoen is afgelopen week weer van start gegaan. Als het begin een voorteken is van wat komen gaat dan ga ik een zwaar seizoen tegemoet. Afgelopen zondag
gingen mijn Minnesota Vikings thuis volledig onnodig onderuit tegen de Tampa Bay Buccaneers. Donderdag mochten de mannen aantreden tegen de Philadelphia Eagles, hier in Philadelhia. Op mijn verjaardag nog wel. Net als vorig jaar had ik met mijn collega Cody, een diehard Eagles fan, afgesproken om hier live bij aanwezig te zijn. Wat wil het toeval: Ook Cody viert zijn verjaardag op 14 september. Daar zaten de twee jarigen dus gebroederlijk op de tribune in het volgepakte stadion. Vorig jaar kregen we alle hoeken van het veld te zien. Het ging dit jaar een stuk beter maar weer gingen we de boot in. Met 4 turnovers in de 1e helft was er ook geen ontkomen aan. Einduitslag 28-34. Cody had een happy end van zijn verjaardag, die van mij liep dus af in mineur. 0-2 for the season. Kijken of we het tij nog kunnen keren.
Waar het zondag helemaal slecht voor afliep was Aaron Rodgers. Rodgers is één van de beste nog spelende quarterbacks. Hij heeft altijd gespeeld bij onze aartsrivalen de Green Bay Packers maar was dit seizoen overgestapt naar de New York Jets. Rodgers tekende een
contract voor 2 jaren met een gegarandeerd salaris van $70 miljoen. Ik was daar erg blij mee want Rodgers was een taaie tegenstander. Maar wat wil het geval: Aaron Rodgers had nog geen 4 ballen gegooid voor de Jets of hij scheurde zijn achillespees. Daarmee is hij voor dit seizoen uitgeschakeld en het is nog maar de vraag of Rodgers volgend seizoen nog terug komt. Volgens experts werd de blessure veroorzaakt door het kunstgras (“artifical turf“) waarop de Jets spelen. Er gingen natuurlijk meteen stemmen op om dat te verbannen uit de stadions. Die discussie kwam afgelopen seizoen ook al op toen wide receiver Cooper Kupp zwaar geblesseerd raakte wat ook te wijten zou zijn aan kunstgras. Toendertijd bleek dat Aaron Rodgers al een fervent tegenstander was zoals uit dit bericht blijkt. Opvallend is verder dat voor het WK Voetbal 2026 in de VS al het kunstgras wordt vervangen door natuurgras. Zoals een andere speler zei: “How many more players have to get hurt on ARTIFICIAL TURF??! You care more about soccer players than us. You plan to remove all artificial turf for the World Cup coming up. So clearly it's feasible. I'm sick of this.. Do better!". Zo ist maar net …
In Nederland werd het eerste kunstgrasveld in de Eredivisie in 2003 aangelegd en wel bij Heracles Almelo. Snel daarna maakten een aantal andere clubs in het betaalde voetbal de keus om naar kunstgras over te stappen. Dat is altijd groen, het hele jaar door bespeelbaar,
kan beter tegen intensief gebruik, is veel makkelijker in onderhoud, en je voetbaltenue wordt niet meer vies. Wat wil je nog meer… Op het hoogtepunt in 2016-2017 lagen er maar liefst 22 kunstgrasvelden bij betaald voetbal organisaties in Nederland. Maar de laatste jaren kwam er meer en meer kritiek op deze velden. Naast het feit dat het kunstgras competitie-vervalsend zou zijn leidt het vooral tot vervelende schaafwonden en veel meer blessures. In Nederland heeft het er toe geleid dat vanaf 2025/2026 alle clubs op het hoogste nivo verplicht op natuurgras moeten spelen. Zal mij benieuwen of zoiets ook gaat gebeuren in het American Football. Gezien de belangen die op het spel staan zou dat zo maar kunnen. We gaan het zien.
Een aantal mensen vroegen me hoe het gaat met de voorbereiding op de New York City Marathon. Dat gaat de laatste weken weer goed. Ongeveer een maand geleden zag dat er niet naar uit. Sinds begin augustus volg ik een trainingsschema van 13 weken om je goed
voor te bereiden op een marathon. Dat schema bestaat uit drie trainingen per week, met een variatie van gewone duurloop, snelle duurloop, langzame lange duurloop en intervaltraining. Zo deed ik op 12 augustus een duurloop van 90 minuten (10.5 km/u), op 17 augustus een interval training, periodes van hogere snelheid afgewisseld met jogging, en op 20 augustus een duurloop van 100 minuten (10 km/u). Het ging echter van kwaad tot erger met de rechterknie. Na de laatste loop moest ik 8 dagen rust nemen om de knie te laten herstellen. Maar toen ik aansluitend weer een poging waagde ging dat niet van harte. Verre van, ik moest me aan de leuningen van de loopband vasthouden om de knie te ontzien.
Het werd me duidelijk dat ik op deze manier geen marathon kon lopen. Ik moest dan ook kiezen tussen opgeven of mijn marathon eindtijd van 4 uur (10.5 km/u) laten varen. Omdat
het na al dat voorwerk zonde zou zijn om de marathon te laten schieten heb ik besloten om een langzamere eindtijd te accepteren. Langzamer lopen vermindert immers de kracht die de knie moet opvangen. De laatste twee weken heb ik dan ook getraind bij 8.5 (km/u) en het gaat weer goed. Zo heb ik afgelopen zondag een lange duurloop van 26 km in 3 uur op de loopband gedaan en dat ging lekker. Komende zondag loop ik een halve marathon “Philadelphia Distance Run” langs de oevers van de Schuylkill rivier in Philadelphia. I’ll keep you posted!
Een prettig weekend en tot volgende week.
Toppie Harry, weer mooi om te lezen. Suc6 met de marathon loop
Gr