Philadelphia kleurt rood!

De stad Philadelphia kleurt rood! Afgelopen zondag versloegen de Philadelphia Phillies, het honkbalteam van Philadelphia, de San Diego Padres met 4-3. Daarmee kwamen de Phillies op een niet te achterhalen 4-1 voorsprong in de Best-of-7 playoff series en plaatsten ze zich voor de World Series. Voor het eerst sinds 2008. Het stadion ontplofte, iedereen door het

Phillies players

dolle en de stad bleef lang onrustig. Tot begin augustus leek het er niet op dat de Phillies enige rol van betekenis in de playoffs zouden kunnen spelen. Toen wij met de familie op 19 augustus een Phillies wedstrijd bijwoonden in het Citizens Bank Park had niemand de verwachting dat het zo zou lopen. Maar na een goede tweede competitiehelft staan ze in de World Series. Daarin nemen de Phillies het op tegen de Houston Astros. De eerste wedstrijd is gisteren in Houston gespeeld. Het werd een schitterende 6-5 overwinning voor de Phillies nadat ze met 0-5 achter stonden. Morgen de tweede wedstrijd. We gaan het zien hoe lang iedereen hier rood blijft dragen.

De World Series is het officieuze wereldkampioenschap voor club teams in honkbal. Het is een Best-of-7 wat wil zeggen dat er tenminste 4 wedstrijden worden gespeeld. De eerste twee (gisteren en vandaag) vinden plaats in Houston, de volgende twee (maandag en dinsdag) in Philadelphia, de vijfde ook in Philadelphia (indien nodig), en de laatste twee

Lucky Phillies family

wedstrijden weer in Houston (vrijdag en zaterdag). Iedereen wil natuurlijk graag bij één van de wedstrijden zijn. Met zoveel belangstelling is het niet eenvoudig om aan kaartjes te komen. In plaats van een koe te besteden aan een kaartje kun je ook meedoen aan de World Series loterij in de hoop dat je een kaartje wint. De kans is klein maar je weet maar nooit. Hoeveel geluk moet je dan wel niet hebben dat je twee kaartjes wint? Dat overkwam deze familie in Blackwood, NJ. Zowel Ryan Meyers als zijn vrouw Samatha hadden zich beide, naast een miljoen andere deelnemers, ingeschreven voor tickets. Maar surprise, surprise, beide kregen bericht dat ze waren ingeloot. “Ze kom‘t van geluk nog onder de trein“ zou mijn vader zeggen.

Over loterij gesproken, de Jackpot van de Powerball loterij stond afgelopen zaterdag op $610 miljoen. Dat is nog eens een mooi bedrag waar je mee thuis kunt komen, toch? Ik vond het een gokje waard dus nadat ik had getankt bij de Wawa aan de overkant van de straat

Powerball Lottery winner

ben ik even naar binnen gelopen om twee loten van 10 nummers te halen. Helaas voor mij en die vele andere miljoenen deelnemers viel de Jackpot niet. Ook afgelopen woensdag was er geen winnaar. Daarmee is de Jackpot inmiddels tot $800 miljoen gestegen, of een éénmalige cash out van $383.7 miljoen. Daarmee kun je een heel mooi huis kopen of een lelijke keet zoals deze. Smaken verschillen zal ik maar zeggen. Morgen toch maar weer een gokje wagen. Ook deze twee mensen hadden eind juli natuurlijk nooit gedacht dat ze de Jackpot van $1.3 miljard zouden mogen delen. Wie niet waagt wie niet wint...

Dat het winnen van de lotterij niet altijd gelukkig maakt blijkt hier maar weer. Sommige mensen weten prima om te gaan met de nieuwe situatie en laten zich de kop niet gek

Lottery winning couple

maken. Zoals Dave en Erica Harrig. Zij wonnen in 2013 de Jackpot van meer dan $61 miljoen. Het stel uit Gretna, NE, besloot daarvan een nieuw huis te kopen en een aantal klassieke auto’s, en ze vierden het met een aantal oceaan cruises nadat ze allebei gestopt waren met werken. Maar voor het overige zijn ze dezelfde dingen blijven doen als daarvoor: ze wonen nog steeds in hetzelfde dorp, en leren hun kinderen om hard te werken zodat ze een goede boterham kunnen verdienen. Bij anderen daarentegen verliep het minder goed. Zo is er het verhaal van de 24-jarige Manual Franco uit West Allis, WI. Hij won in april 2019 het mooie bedrag van $768 miljoen. Toen dat bekend werd gemaakt organiseerde hij een persconferentie maar dat had hij beter niet kunnen doen. Door zijn bekendheid werd hij regelmatig aangevallen door vreemdelingen. Ook werd zijn naam misbruikt: scammers die text messages, social media berichten, telefoontjes en emails uit zijn naam stuurden (phishing) met de mededeling dat mensen waren geselecteerd om geld te ontvangen. Het leidde ertoe dat Franco zich schuil ging houden. Toch schrikt me dat niet af; als je me volgende week in een nieuwe SL ziet rijden dan weet je hoever het is 😊.

Dinsdag heb ik de volgende stap genomen voor mijn Pennsylvania rijbewijs: het theorie examen. Dat examen wordt afgenomen door PennDOT (Pennsylvania Department Of Transportation). Om goed voorbereid te zijn moest ik de "Pennsylvania Driver’s Manual" bestuderen met lokale borden, signalen, regels, wetten, enz. In totaal 104 pagina’s waar ik me een volle zaterdag in heb vastgebeten. PennDOT heeft ook een app gemaakt waarmee je het examen kunt oefenen. Het examen zelf bestaat uit 18 vragen waarvan je er

Parking too close to Fire Hydrant

minimaal 15 goed moet hebben. Appeltje eitje zou je denken en dat is ook zo. Toch moet je het wel even in je hoofd gestampt hebben. Zoals de maximale snelheid van 15 mph in een school zone, dat je 15 ft afstand moet houden tot een brandkraan (anders zwaait er wat) en dat je bloed-alcohol verhouding maximaal 0.08% mag zijn. Er werd ook melding gemaakt van de “Dutch Reach“ – dat is dat je je autodeur moet openen met je verste hand zodat je beter kunt zien of er fietsers aankomen. Ik had er nog nooit van gehoord maar zo leer je nog eens iets. In het boek stonden ook vele feitjes. Zoals dat er in de US jaarlijks 100.000 ongelukken zijn omdat mensen in slaap vallen achter het stuur, met 1500 dodelijke slachtoffers tot gevolg. Of dat er in de US elk half uur iemand overlijdt door een dronken bestuurder. Tis maar dat je het weet.

Met dat allemaal in mijn achterhoofd ging ik op dinsdagmiddag vol goede moed naar de PennDOT locatie in Frazer, op ongeveer 2 km van mijn appartement. Ik had al het papierwerk bij me. Hou je vast: een ingevuld DL-180 Form, bewijs dat de dokter me fysiek had goedgekeurd, paspoort, getekend I-129S Form, mijn Social Security Card, een cheque van $35.50 (je kan niet cash of met card betalen), en twee bewijsstukken die aantonen dat je

Driver License Center

woont waar je zegt dat je woont. Voor dat laatste had ik een rekening van het nutsbedrijf en de eerste pagina van mijn lease contract meegenomen. Ondanks alle goede intenties, dat was niet goed genoeg. Het lease contract was niet ondertekend en kon in deze vorm niet worden geaccepteerd. Ik kon praten als brugman maar kwam er niet in. Ze adviseerden me om twee shops verder bij Verizon een getekende versie uit te laten printen. Zo gezegd zo gedaan. Ruim een half uur later kwam ik terug met een getekende versie. Maar helaas: ook die was niet goed. Dat van mij was elektronisch ondertekend (dat gaat zo met lease contracten tegenwoordig) maar dat konden ze niet accepteren, het moest ondertekend zijn met pen. Het is dat ik mijn geduld zo goed kan bewaren want ik had bijna iemand aan de stropdas getrokken. Hoe dan ook, weer naar Verizon om dan maar een bankafschrift uit te laten printen. Dat werkte gelukkig en na ruim 90 minuten kreeg ik een nummertje en mocht ik gaan zitten. Wachten...

Zo’n 45 minuten later werd mijn nummertje omgeroepen en mocht ik me melden bij loket 10. Nadat ik de papieren had afgegeven vroeg de klerk me naar mijn I-94 (een immigratieformulier). Nu had ik zo ongeveer alles bij me behalve de I-94. Wederom praten

Wachten... wachten... en nog eens wachten

als brugman maar de man was niet te vermurwen. Er zat niets anders op dan naar huis te rijden om het I-94 formulier op te halen. Drie uur later dan gedacht mocht ik eindelijk op voor het examen. Na al het voorgaande gedoe was mijn hartslag aan de hoge kant maar het studeerwerk betaalde zich uit: ik was binnen 10 minuten geslaagd. Daarmee dacht ik klaar te zijn maar ho maar. Ik kon opnieuw gaan zitten totdat ik me 30 minuten later bij loket 11 mocht melden. Daar bleek dat er toch nog iets niet goed was gegaan. Om een lang verhaal kort te maken: Ik ben geslaagd voor het theorie examen maar omdat er iets niet klopte met de immigratiepapieren moet ik me over ongeveer 4 weken weer melden. Man, man, man. Dat allemaal om mijn rijvaardigheden te bewijzen terwijl ik mijn Nederlandse rijbewijs 39 jaar geleden heb gehaald en bijna 500.000 mijl achter het stuur heb gezeten. Het is mie wot.

Het is weer weekend!

Morgen een 12k run, zondag de Minnesota Vikings thuis tegen de Arizona Cardinals en Max in Mexico, maandag is het Halloween. Ik ga als Bassie, jullie?

Prettig weekend!