Nèt wel of nèt nie…

Honkbal, voetbal, football, Powerball, verkiezingen, …, er viel deze week weer van alles te beleven aan deze kant van de oceaan. Het was blijkbaar zo belangrijk dat het meeste de Nederlandse nieuwssites en kranten haalde. Zo trokken de Philadelphia Phillies op zaterdag aan het korste eind tegen de Houston Astros in de World Series honkbal. Op dezelfde dag ging ook de Philadelphia Union onderuit tegen de Los Angeles FC in de finale van de Major League Soccer competitie. Voor Philadelphia was het dus allemaal nèt nie. Op dinsdag viel eindelijk de Jackpot in de Powerball loterij. Na 40 trekkingen zonder winnaar (elke week zijn er 3 trekkingen) was de Jackpot gestegen tot maar liefst $2.04 miljard. Het winnende lot werd verkocht in de staat California. Voor de winnaar dus nèt wel, voor al die miljoenen anderen nèt nie… Weer een kans verspeeld om miljardair te worden. Dinsdag stond verder

Biden and Obama in Pennsylvania

in het teken van de “Midterm Elections”. Ook dat was vol in het nieuws in Nederland, zie hier. Het resultaat in Pennsylvania was van groot nationaal belang. Daarom was het zaterdag een komen en gaan van prominenten. Zo namen President Biden en voormalig presidenten Obama en Trump ruim de tijd om stemmen te trekken. Uiteindelijk ging de Democratische kandidaat voor de Senaat John Fetterman er met de winst vandoor. De algemene verwachting dat de Republikeinen landelijk een ruime overwinning zouden halen is niet uitgekomen. Het is een nek-aan-nek race geworden (zeker voor wat betreft de Senaat) en de definitieve uitslag staat op dit moment zelfs nog niet vast (49 R tegen 49 D met nog 2 zetels te vergeven). Het kan nog beide kanten op. Het wordt nèt wel of nèt nie… Inmiddels is de discussie over de rol van Trump weer in alle hevigheid losgebarsten. Dat belooft vuurwerk voor 2024!

Zondag ben ik naar de wedstrijd tussen de Washington Commanders en mijn Minnesota Vikings geweest. De wedstrijd werd gespeeld in het FedExField stadion van de Commanders in Washington DC. Dat ligt op ruim twee uur rijden hier vandaan, naar het Zuiden. Ik had mijn paarse shirt (met achterop “19 Thielen“, mijn favoriete Wide Receiver) aangetrokken want je wilt toch laten zien dat je een Viking bent. Bij het stadion aangekomen

werd het me paars voor de ogen; niet te filmen hoeveel Vikings fans er op deze uitwedstrijd waren afgekomen. Na een optreden van de militaire kapel, het eren van de veteranen en het spelen van het Amerikaanse volkslied was het tijd voor de gladiatoren. We begonnen heel erg goed en namen al snel een 7-0 voorsprong. Maar daar was alles mee gezegd. Aan het begin van de 4e kwart stonden we 7-17 achter. Het spookte al door mijn gedachten dat dit echt de laatste wedstrijd van de Vikings zou zijn die ik live zou bijwonen want elke keer als ik er bij ben verliezen ze. Maar net op tijd keerde het beeld van de wedstrijd. Met een aantal goede defensieve acties waaronder een interceptie wisten we terug te komen tot 17-17, waarna we met een field goal de deur in het slot gooiden: 20-17. Nèt wel dus. Aanstaande zondag de volgende wedstrijd, uit tegen het favoriete Buffalo Bills. Hup Vikings!

De Washington Commanders heetten tot 2 jaar geleden de Washington Redskins. Die naam hebben ze gehad sinds 1937 maar in 2020 is dat gewijzigd. De naam Redskins was namelijk

Redskins to Commanders logo

al lange tijd controversiëel. De naam Redskins verwees naar de Indianen, de oorspronkelijke bewoners van de VS. De Washington football organisatie hield het er altijd op dat ze daarmee de oorspronkelijke bevolking wilde eren. Maar activisten zagen deze naam als een belediging. De discussie speelde al sinds 1972, toen een vertegenwoordiging van de Indianen het verzoek aan de teambazen deed om de naam aan te passen. Daar werd echter geen gehoor aan gegeven. Wel werden de zwart gevlechte pruiken van de cheerleaders vervangen, en werden in het strijdlied van het team de woorden “Scalp ‘um“ vervangen door “Beat ‘em“. In 2020 werd de druk om de naam te wijzigen opnieuw opgevoerd en toen sponsors als Nike en FedEx zich er mee gingen bemoeien werd een nieuwe naam geselecteerd. Deze controverse is natuurlijk heel erg vergelijkbaar met de Zwarte Piet discussie in Nederland die in deze periode weer oplaait. Ook die discussie loopt al meerdere decennia, zie hier. Wat mij betreft begraven we deze strijdbijl ook en vervangen we Zwarte Pieten door roetveegpieten.

Op weg naar Washington reed ik door Baltimore. Mijn eerste business trip naar de VS jaren geleden was naar deze stad, naar het bedrijf Westinghouse om precies te zijn. Dat zit zo. Na mijn promotie aan de Universiteit Twente ben ik in 1993 mijn werkzame leven begonnen bij het toenmalige Hollandse Signaalapparaten (HSA), tegenwoordig Thales, in Hengelo. In de jaren 1994-1995 werd er in het kader van compensatie orders aan een project gewerkt met Westinghouse. Het ging om een radarsysteem in de neus van C130 transportvliegtuigen waarvoor wij het regelsysteem zouden ontwerpen. In dat verband werd ik gevraagd om met

Beautiful Cadillac

een salespersoon van HSA naar Baltimore te reizen om afspraken te maken met een vertegenwoordiging van Westinghouse. Die trip was een ervaring op zich. Het was mijn eerste vlucht in de business class en wat me vooral is bijgebleven is dat de salespersoon de (gratis) alcoholische drankjes erg kon waarderen. Toen dacht ik ook nog dat iedereen die bij een bedrijf werkte altijd business class vloog. Da’s war einmal zal ik maar zeggen. Ik herinner me verder nog dat onze gastheer van Westinghouse in zo’n schitterende Cadillac reed met lederen bekleding en versnellingshendel aan het stuur. Je ziet ze nog wel maar het is een zeldzaamheid geworden. Het zijn veelal 60-plussers die gedurende de week in een pickup rijden maar in het weekend hun trots uit de garage halen. Picobello verzorgd, weinig km’s op de teller, op hun dooie gemak toerend over de ruime wegen. Soms met cowboyhoed op, moeder ernaast en oma achterin. Mooiman!

In de maanden dat ik hier nu ben ben ik inmiddels twee keer naar de kapper geweest. Dat is een ervaring op zich kan ik je zeggen. Er zijn lokale hairsalons maar daarnaast ook landelijke ketens zoals Supercuts. De laatste heeft een vestiging vlak bij mijn appartement. Het voordeel is dat je geen afspraak hoeft te maken, je loopt naar binnen en als je geluk hebt ben je snel aan de beurt. Dat was het geval vorige week, na 10 minuten mocht ik al in de

Clipper or Grasschaar...

knipstoel gaan zitten. De kapster begon met een heel stel vragen, de klant is immers koning. Hoe ik het geknipt wilde hebben, hoe lang ik het boven, achter en aan de zijkant wilde houden, en of ze de schaar of clipper moest gebruiken. Ik had eerlijk gezegd geen idee wat ze met clipper bedoelde en meldde haar dat het me niet uitmaakte zolang ze haar werk maar goed deed. Dat heb ik geweten. Nadat ik de bril had afgezet ging ze voortvarend met de clipper aan de slag. Ze vertelde dat ze met een clipper lengte van 5 zou beginnen. Ik had geen idee wat dat betekende maar na de eerste halen voelde het alsof er niet veel haar overbleef. De kapster had waarschijnlijk door dat ik wat ongemakkelijk op de stoel zat en dat was ook zo. Het kwam niet alleen door maatje 5 maar ook door de clipper die aanvoelde als een soort grasschaar (als ik de bril af zet zie ik het niet zo scherp meer). Al snel vroeg ze of ze niet beter clipper lengte 7 kon gebruiken. Dat was mijn redding. Nu is er tenminste nog wat haar overgebleven. Nadat ik had afgerekend en een fooi had gegeven (dat hoort hier zo) ben ik thuis snel op zoek gegaan naar meer info over clippers en clipper lengtes. Volgende keer toch maar melden dat ik voorkeur heb om geknipt te worden met een normale knipschaar…

Veel Amerikanen hebben zich tot doel gesteld om alle 50 staten aan te doen. Maar wanneer tel je een staat mee. Mijn HR business partner Kathy heeft als criterium dat je er minimaal een lunch genuttigd moet hebben. Ik vind eigenlijk dat je er minimaal één overnachting moet hebben gehad. Maar als je dan een overstap hebt op Washington Dulles airport

Visit all 50 states

omdat je de aansluitende vlucht hebt gemist, telt dat dan ook? Toen ik me hier wat verder in verdiepte blijkt dat er heel veel verschillende opinies zijn wanneer een staat meetelt. Er is zelfs een officiële definitie die zegt: Je hebt een staat alleen bezocht als je er tenminste één voet op de grond hebt gezet en een hap lucht hebt ingeademd. Dat vind ik persoonlijk wel een erg lage drempel. Ik hou het toch maar op minimaal één overnachting. Daarmee sta ik op 25 van de 50 staten. Als je dit criterium aanhoudt zul je niet binnen 7 dagen alle 50 staten kunnen aandoen, zoals sommige Amerikanen zich tot doel hebben gesteld. Maar dat is wel een beetje de American Way. Datzelfde doen Amerikanen als ze Europa bezoeken: als een tornado in 8 dagen naar Stockholm, Berlijn, Parijs, Madrid en Rome. Het kan maar is niet helemaal hoe ik vakantie zie.

Vroeger thuis aten we altijd patat op zaterdag. We haalden de patat bij Broer Ensing achter in de Veenstraat in Westerhaar. Als er een Michelin Ster voor patat bakken zou bestaan dan zou Broer die verdienen. Hij bakte ze altijd mooi bruin, serveerde ruime porties en zijn patat

Dutch Patat at Dutchy Fries in King of Prussia

smaakte als de beste. Dat zaterdag gebruik heb ik er altijd geprobeerd in te houden. Hier is dat natuurlijk lastiger want ze kennen het concept "cafetaria" niet. Laat staan dat ze van snacks als kroket, frikandel en bamischijf hebben gehoord. Ik was dan ook erg verrast toen we bij een bezoek aan het winkelcentrum King of Prussia langs een shop liepen met de naam “Dutchy Fries“. Een zaakje waar ze Dutch style patat serveerden. Zoals Dutch Patat (Traditional Dutch fries with Fritessaus Mayo, Ketchup and chopped fresh Onion) en Thai Thai (Sweet Chilli sauce, Dutchy Peanuts sauce and Crunchy Tofy). Een soort patat speciaal en patat met satésaus. Maar geen snacks, dat dan weer niet. In de afgelopen maanden ben ik 3 keer naar Dutchy Fries geweest en het moet gezegd: Dutch Patat was prima te eten. Maar ik was waarschijnlijk één van de weinigen die er zo over dacht. Toen ik namelijk afgelopen zaterdag bij Dutchy Fries langs wilde was het wel erg donker… de shop was gesloten. Inmiddels heb ik me een Philips AirFryer aangeschaft. Moet ik ze zelf maar bruin bakken op zaterdag.

Rocky

Morgen mag ik weer aan de bak. Ik heb me opgegeven voor de Rocky Run, een run over 10 mijl ofwel 16 km met start en finish op de Benjamin Franklin Parkway vlakbij het Philadelphia Museum of Art. De run ontleent z’n naam aan Rocky, de film uit 1976 met Sylvester Stallone in de hoofdrol. In die film zit een beroemde scène waarin Rocky als onderdeel van zijn training een trap van 72 treden op rent. De trap die daarvoor gebruikt is ligt voor het Museum of Art. Toen we een paar maanden geleden deze locatie hebben bezocht kon ik me natuurlijk niet inhouden om deze iconische klim na te doen. Gelukkig is dat morgen niet nodig; het parcours loopt vooral langs de Schuylkill rivier die zich door Philadelphia slingert. Leuk om te melden is dat Sander, een bevriende collega, wel heel erg met me meeleeft. Toen ik begin oktober in

LP Rocky Theme - Eye of the Tiger

Nederland was had ik Sander verteld over de Rocky Run en dat ik me had aangemeld. Dat herinnerde hem aan een LP met het muziek thema van Rocky die hij nog ergens op zolder had liggen. Een heel beroemd thema: Eye of the Tiger. Wie kent de song niet. Sander besloot om de LP in te pakken en naar mij op te sturen. Een aanmoedigingskado zeg maar. Toen ik het pakje openmaakte was dat natuurlijk een grote verrassing. Erg origineel! Met die muziek op mijn koptelefoon moet het natuurlijk goed komen.

Veterans Day

Vandaag was ik een dag vrij. Hier in de VS was het Veterans Day en dan kunnen bedrijven er voor kiezen om collectief vrij te geven. Voor Philips was dat dit jaar voor de eerste keer. Dat was mooi meegenomen natuurlijk. Er zijn in de VS 19 miljoen veteranen, waarvan 7.8 miljoen uit de Golfoorlog, 5.9 miljoen uit de Vietnam oorlog maar ook nog zo’n 250,000 veteranen uit de 2e Wereldoorlog. Hier in de VS is er heel veel respect voor de veteranen en dat merk je aan alles. Zoals de manier waarop veteranen altijd worden geëerd tijdens sportwedstrijden. Maar ook het ruime aanbod aan services en voordelen dat aan veteranen wordt geboden. Ik kan dat wel waarderen.

Een prettig weekend en tot volgende week.