New office friends

Mijn eerste volle week terug in Nederland is prima verlopen. Het hielp natuurlijk dat het weer meewerkte: zonnig van ‘s morgens vroeg to ‘s avonds laat en “San Diego alike“

temperaturen. Wat wil je nog meer. De meeste van mijn meetings zijn met collega’s in de US waardoor mijn werkdag verschoven is: Tot 2 uur in de middag is het rustig, daarna worden ze aan de Oostkust in de US wakker en begint het pas echt. Dat betekent ook dat meetings doorgaan tot laat op de avond maar dat is nu éénmaal zo. Omdat ons tiny house maar over één werkplek beschikt moesten Els en ik wel afstemmen wie er wanneer mag zitten. Helemaal met zo'n wijds uitzicht. Met mijn verschoven werkdag waren we daar snel uit: Els zit er ‘s morgens voor de dagen dat ze vanuit huis werkt, ik zit er ‘s middags en ‘s avonds.

Ik heb de hele week vanuit ons tiny huis gewerkt en dat was wel even wennen. In de US ging ik elke werkdag naar het kantoor in Malvern, PA. Dat past toch echt beter bij mij. Ondanks dat het aantal medewerkers dat op kantoor in Malvern zat beperkt was, geeft het toch een andere dynamiek. Gelukkig heb ik hier in Bornerbroek nieuwe “office friends“ gevonden. Vanuit ons tiny house kijken we namelijk uit over een weiland waar zo‘n 150 koeien staan te grazen. De grens met dat weiland ligt op slechts een meter vanaf onze woning en nieuwsgierige koeien staan op een armlengte van onze woonkamer. Als gecertificeerd koe knuffelaar kan ik ze bij wijze van spreke een hug geven. Hieronder een aantal foto’s van mijn nieuwe office friends.

Voor wat betreft het werk, met mijn besluit om na 3 jaar terug te gaan naar Nederland kan ik niet langer in mijn huidige functie blijven als “Head of R&D“ voor de Ambulatory Monitoring and Diagnostics (AM&D) business van Philips. Het zwaartepunt van de AM&D business ligt in de US, en het is het beste dat de functie vanuit de US vervuld wordt. Mijn baas is dan ook bezig om een vervanger te vinden. We hebben afgesproken dat ik de functie tot eind april vanuit Nederland vervul waarna er hopelijk een vervanger klaar staat in de US. Ik krijg vervolgens de tijd om een nieuwe functie binnen Philips (of, als dat niet lukt, buiten Philips) te zoeken. Dat proces loopt natuurlijk al even dus binnenkort meer.

Tussen alle werkzaamheden door heb ik ook nader kennis gemaakt met het landelijke Bornerbroek en omgeving. Aangemoedigd door het schitterende weer hebben we de

afgelopen dagen menig wandel rondje gemaakt. Daarbij is het me duidelijk geworden dat Bornerbroek, ondanks dat het een klein dorp is, veel te bieden heeft. Zo hebben ze onder andere een grote kerk, een bistro, een café, een wijn store, een kado winkel, twee kappers, een bakker, een tankstation, een autobedrijf, een varkenshouderij, een schapengrazerij, een manage, en zelfs een jacht- en schietsport shop... volgens Google een “gunshop“. Dat laatste is natuurlijk geen verrassing in het Wilde Westen van Twente. Ook heeft Bornerbroek een biljartfabriek. Dus als je hier niet oud kunt worden dan weet ik het niet meer. We zijn inmiddels een aantal keren naar de bistro geweest, Bistro le Primeur, en dat is een echte aanrader. Mooie gevariëerde kaart, lekker eten en prima bediening. Dit jaar viert eigenaar Marlies naar 5-jarig lustrum en wat ons betreft houdt ze het nog heel lang vol!

Na zoveel jaren en vele omzwervingen (vanaf 2001 naar Ruurlo, Maple Grove, Eindhoven, Best, Malvern, Phoenixville) woon ik dus weer op bekend terrein. Zo ben ik al een paar keer

Vincent van Goghplein - Toen

naar het Vincent van Goghplein in Almelo geweest. Vroeger kwam ik vaak op het Vincent van Goghplein en het toenmalige winkelcentrum. Ik was toen kind aan huis bij Tante Tini en Oom Andries in de Lieven de Keystraat in Almelo. Dat was vooral in de tijd dat ik (en Els) op het Christelijk Lyceum zat, van 1977 tot 1983. Als er op school iets te vieren viel, zoals de schoolavonden op vrijdag of wanneer we met klasgenoten iets gingen doen in de stad, bleef ik vaak bij hun overnachten. Het was daar altijd goed vertoeven en erg gezellig. Het Vincent van Goghplein en omgeving is door de jaren heen echter volledig vernieuwd en er is een mooi nieuw winkelcentrum

Vincent van Goghplein - Nu

gekomen waar van alles te doen is. Ik ben ook voor het eerst in vele jaren weer naar de Albert Heijn in de Windmolenbroek geweest. Daar gingen we in de periode 1995-2001, toen we aan de Toekan woonden en AH nog C1000 was, regelmatig naar toe, naar oons Marcel en Angelina. Woensdag kwam ik bij de Albert Heijn een oude bekende tegen: Vera uit Westerhaar, die me vertelde dat ze inmiddels al 39 jaar in het supermarktvak zit. Heel bijzonder!

De bouw van het huis is deze week een stap verder gekomen. Maandagmorgen voor dag en dauw stond er een vrachtwagen om vloerplaten af te leveren. Dat bleek ongeveer de helft van het totaal te zijn. Woensdagmorgen vroeg werd het tweede deel gebracht. Op hetzelfde moment kwam er een grote kraanwagen aangereden, om de platen op de fundering te leggen. Medewerkers John en Bram van onze hoofdaannemer BouwTeam Oost waren ook gekomen, om het één en ander in goede banen te leiden. Rond het middaguur lagen alle platen op de goede plek en kon het afwerken beginnen. De volgende stap is het metselen van de binnenmuren van de benedenverdieping. Daarmee gaan ze volgende week beginnen. Als dat gebeurt is kan de betonvloer voor de 1e verdieping gelegd worden. Stukje bij beetje begint het op een huis te lijken.

Vrijdag zijn we naar Terborg gereden. Daar zit onze leverancier van aluminium kozijnen waarmee we de nodige keuzes moesten afstemmen. Zoals het type aluminium kozijn, de kleur, het beslag, het soort glas, of het een vast, draai- en/of kiepraam moest zijn, links- of

rechtsomdraaiend, en zo voort. Op weg naar Terborg, best een eind rijden dus ik ga er van uit dat het bedrijf heel goed werk levert, kwamen we door het mooie Twentse en Achterhoekse landschap. Daarbij zagen we regelmatig een trekker van het merk New Holland. Laat dat nu een trekker zijn die uit New Holland, PA, in de US komt. Een maand of zo geleden ben ik nog door New Holland gekomen, tijdens een rondrit door Amish country. It’s a small world.

Ik heb deze week bij de KPN een “TV + internet“ abonnement besteld. De afgelopen maanden was er een glasvezelkabel aangelegd naar onze bouwkast (de tijdelijke meterkast die wordt gebruikt gedurende de bouw). Zo’n glasvezelaansluting is mooi maar je hebt er

niets aan als je geen abonnement hebt. Tot nu toe gebruikte Els haar mobiele telefoon als hotspot zodat ze internet had en TV kon kijken. Maar om elke keer haar of mijn mobiele hotspot te gebruiken vond ik minder handig en het is zeker niet snel. Het “TV + internet“ abonnement zou op 9 april actief worden, dat kon niet eerder. Ik dacht dat dat kwam omdat het even zou duren om de vereiste apparatuur, een modem en een TV-ontvanger, op te sturen. Maar die apparatuur werd gisteren al gebracht door PostNL. Dat was boven verwachting snel. Nadat ik het modem in de bouwkast had aangesloten bleek dat ik er nog niets mee kan omdat het abonnement pas woensdag in werking treedt. Ook een telefoontje naar KPN bood geen soelaas, er zit niets anders op dan tot woensdag te wachten. It is what it is.

Volgende week zit ik in Bangalore om ons team aldaar te bezoeken. De afgelopen twee jaar hebben we in Bangalore een team opgebouwd van meer dan 100 medewerkers voor onze business en dat team wilde graag dat ik nog een keer langs zou komen voordat ik zou

stoppen in deze functie. Onze site leader aldaar, Saran, heeft als vanouds een volle werk-agenda samengesteld dus ik ga me niet vervelen. Eli gaat dit keer mee om sfeer te proeven in India. Ze had al een aantal keren aangeven dat ze wel een keer mee wilde als ik weer die kant op zou gaan. Dit keer maken we dat werkelijkheid. Ik heb meteen de gelegenheid aangegrepen om een keer naar de Taj Mahal te gaan, dè toeristische trekpleister in India. In de tien jaar dat ik nu in India kom ben ik nog nooit naar de Taj Mahal geweest en dit was een mooie kans om samen met Eli te gaan. De Taj Mahal ligt op zo’n drie uur rijden van New Delhi, dus we vliegen eerst op vrijdagavond van Bangalore naar New Delhi (ruim drie uur vliegen) om daar, na een overnachting, zaterdagmorgen op pad te gaan naar de Taj Mahal. Het werd ons aangeraden om vroeg in de ochtend te gaan want het is de warmste periode van het jaar in dat gebied, en overdag niet te harden. We gaan het meemaken.

Een prettig weekend en tot volgende keer!