Maar oma, wat hebt U grote ogen…
- harryberghuis1
- Dec 16, 2022
- 6 min read

Gisteren ben ik aangekomen op Schiphol voor ruim twee weken Nederland. Het eerste dat me opviel: Het is koud, glad, er ligt sneeuw, het is code geel, schaatsers zakken door het ijs en strooiwagens raken van de wijs. Het advies is dan ook om thuis te blijven en het gevaar niet op te zoeken. Maar het echte gevaar komt uit een hele andere hoek: De grote boze wolf. Die laat zich inmiddels zelfs zien in woonwijken. Roodkapje is er niks bij. Volgens experts is er echter niets aan de hand. Jonge wolven krijgen gewoon de kriebels en zoeken een eigen leefgebied. Zolang je ze maar geen stukje vlees gaat voeren. Dat zou er nog bij moeten komen. De gemiddelde Amerikaan zou er wel raad mee weten. Gelukkig is er hier in het buitengebied van Best, om precies te zijn de buurtschap Aarle, nog niets aan de hand want de schapen lopen nog vredig in de wei. Houden zo zeg ik maar.
Nu Sinterklaas weer naar Spanje is vertrokken was het in de VS tijd voor de intocht van de Kerstman. Die komt natuurlijk niet met de boot maar per arrenslee. Echter, als er geen sneeuw ligt dan is het best lastig om met de slee vooruit te komen. Ook daar weten de Amerikanen wel raad mee. In Malvern werd de Kerstman bovenop een grote tankwagen van de brandweer gezet en door het dorp gereden. Met daarachter een ambulance. Je kunt er immers maar beter op voorbereid zijn mocht de beste man onverhoopt van de wagen stuiteren. Ik had het helaas net iets te laat door dat de Kerstman in Malvern in aantocht was. Vandaar hieronder slechts een kort filmpje van het hele gebeuren. Best wel lachen 😊.
Over sneeuw gesproken, her en der in de VS zijn er de laatste weken al grote sneeuwstormen geweest, zoals in het Noordoosten en in het Westen. Ook in Minnesota is er

al de nodige sneeuw gevallen. In Malvern is het tot nu toe nog allemaal aan ons voorbij gegaan. Gelukkig wel. Dat neemt niet weg dat de oranje markeringspaaltjes inmiddels wel zijn geplaatst. Ook op de paden rondom ons kantoor zijn er de nodige paaltjes neergezet. Wat mij betreft hoeft dit niet zo want het doet me vooral terugdenken aan de ladingen sneeuw die we in Maple Grove, MN, verplaatst hebben. Ten bewijze daarvan hieronder een filmpje van die tijd. Man, man, man… Ik hoop toch echt dat me dat in Malvern bespaard blijft. Helemaal omdat volgens dit bericht het verplaatsen van sneeuw in de kou helemaal niet goed is. Gewoon niet aan beginnen dus.
Als President van de United States (POTAS) heb je een belangrijke job te vervullen. Daar staat dan ook wel wat tegenover want zoals hieruit blijkt komt de job met vele voordelen. Sommige zijn wel bekend, andere minder. Zo is er ten allen tijde een vliegtuig en een helikopter beschikbaar. Voor de wat kortere afstanden staat er een colonne motoragenten

paraat terwijl je zelf in The Beast mag plaatsnemen. Zo'n colonne is natuurlijk erg handig want dan kun je overal gewoon doorrijden. Je krijgt een groot wit huis, bekend als The White House, dat van alle gemakken is voorzien. Met Camp David heb je verder de beschikking over een ruim buitenverblijf. Je gasten hebben ook niets te klagen: die kunnen zich prima vermaken in het gastenverblijf Blair House (blèr huus) van 5500 m2. Als POTAS heb je je eigen chef kok voor een lekker stukje vlees of vis, banketbakker voor de toetjes, personal trainer voor het opdrukken, meer dan 100 medewerkers om je huis wit te houden, geheim agenten om de kogels voor je op te vangen, je eigen bioscoop, bowlingbaan, biljartkamer, golfbaan, basketbalveld en tennisbaan, je eigen dokter en kamertje in het ziekenhuis, en een rode knop om op te drukken. Bij dit alles valt het salaris van een schamele $400,000, plus jaarlijks $100,000 aan vakantiegeld, in het niet. Dat gezegd, het totale pakket is best te doen. Toch, je moet wel heel veel ambitie hebben om deze job te willen vervullen. Ik zou er niet warm voor lopen.
Christopher Columbus is één van de, zo niet dé bekendste ontdekkingsreiziger. Volgens de overlevering heeft hij in 1492 Amerika ontdekt hoewel hij nooit één voet op het vasteland van Noord-Amerika heeft gezet. Toch wordt hij door vele Amerikanen als een held beschouwd, vooral vanwege zijn durf. Ze zien in hem de voorganger van de American Dream. In Philadelphia wordt Columbus, Italiaan van geboorte, vooral door de Italiaans-Amerikaanse gemeenschap geëerd. Al in 1876 doneerden zij een standbeeld van Columbus aan de stad Philadelphia. Twee jaar geleden echter werd dat standbeeld van Columbus het episch centrum van grote controverse. Columbus was namelijk geen lieverdje. Net zoals vele

andere historische figuren heeft hij het nodige op zijn kerfstok waaronder slavenhandel. Toen de VS in juni 2020 in vuur en vlam stond vanwege de racistische moord op George Floyd in Minneapolis, leidde dat hier in Philadelphia tot gewelddadige demonstraties tegen het standbeeld van Columbus. Daarbij werd hij bijna van zijn sokkel getrokken. Om de gemoederen tot bedaren te brengen en het beeld te beschermen besloot de burgemeester om een “kissie“ rondom het standbeeld te laten timmeren. Tegelijkertijd gaf hij de opdracht aan de Philadelphia Art Commission om met een voorstel te komen hoe de situatie op te lossen. Ruim twee jaar later is er echter nog geen oplossing in zicht. Wel heeft de rechter nu besloten dat het “kissie“ verwijderd moet worden omdat het niet rechtmatig geplaatst was. Dus na een jarenlange strijd staat het standbeeld van Columbus weer te pronken als nooit tevoren. Wordt natuurlijk vervolgd.
Van november 2008 tot juni 2013 hebben we ook in de VS gewoond. In de plaats Maple Grove in de staat Minnesota om precies te zijn. In die tijd schreef ik ook wekelijks een blog van onze ervaringen. Sinds drie jaar lees ik elke vrijdagavond even de bijdrage van exact 10 jaar geleden. Daarbij is het opvallend om te zien hoeveel onderwerpen nog steeds aktueel zijn. Zo las ik deze week de blog met de titel “Ban the gun”, van 15 december 2012. Hier een korte herhaling van die bijdrage:
"… hoe kan ik voorbijgaan aan de schietpartij op de school in Newtown, Connecticut. Een jongeman die gek in de kop wordt, pistolen pakt, naar een basisschool rijdt en er in het wildwest op los begint te schieten. Met als (voorlopig) resultaat: 26 dodelijke slachtoffers.

Natuurlijk wordt meteen weer de vraag gesteld: Hoe stoppen we dit geweld? Het antwoord is simpel: Het is niet te stoppen. Wel kun je proberen om het moeilijker te maken voor potentiële daders om dit soort aanslagen te plegen. Wat ligt er meer voor de hand dan een verbod in te stellen op het houden van wapens. Of tenminste het bezit van een wapen aan veel strengere banden te leggen. Maar ja, daar zit de gemiddelde Amerikaan niet op te wachten, die laat zich de wet niet voorschrijven. Dààrom krijg je hier van die foldertjes van Cabella's in de bus gestopt met pagina's vol pistolen, geweren en ander gevaarlijk tuig. Dààrom vindt een rechter dat hij een wapen moet kunnen dragen tijdens werktijd. Dààrom schiet een 4-jarig jongetje zijn 2-jarige broertje per ongeluk dood door onachtzaamheid van de ouders. Dààrom knalt een dominee zijn kleindochter neer omdat hij haar aanziet voor een inbreker. Dààrom … Zo kan ik nog heel lang doorgaan. Opvallend was dat zelfs de dominee dacht dat ie verstandig met een geweer zou kunnen omgaan maar nu toegeeft dat het onder hoogspanning volledig verkeerd kan aflopen. Ik denk dat veel Amerikanen in het "Unconsciously Incompetent" stadium zitten als het op het gebruik van een wapen aankomt. Het probleem is echter dat ze het zelf niet weten."

Zeg nu zelf, tien jaar verder is de discussie niet veel verder gekomen. Deze week las ik zelfs dit bericht. Ofwel, op de Gloucestor City High School gaan ze 250 lichte metalen schilden ophangen die leerlingen kunnen gebruiken om zichzelf te beschermen mocht er een schutter de school binnendringen. Mede om ouders het gevoel te geven dat ze hun kinderen naar een veilige school sturen. Zijn ze gek of zijn ze gek…
De komende twee weken ben ik in Nederland. Dat werd tijd ook want ik had best wel zin in bitterballen, een patatje speciaal, een bamibal met satésaus, een broodje haring, een rookworst en een zakje paprika chips. Om maar iets te noemen. In Nederland weten jullie niet half hoe dankbaar je moet zijn met zo‘n culinair aanbod.
Een prettig weekend!



Comments