Je hebt één taak...
- harryberghuis1
- Dec 9, 2022
- 6 min read
De teleurstelling is groot hier in Malvern. Zit me echt af te vragen waarom die sukkels die penalties er niet gewoon in kunnen schieten. Heb je één taak om die bal in het dak van het doel te schieten en dan verzaak je. Berghuis voorop… De week begon nog wel zo goed.

Zaterdag was dé dag: Het Nederlands Elftal moest spelen tegen Team USA. We hadden met een aantal collega’s iets voor tienen bij Chickie’s and Pete’s afgesproken. Omdat de normale routine zoals de was doen ook doorgaat was ik al vroeg op. Het verschil met gewone zaterdagen was wel dat ik voor het eerst sinds tijden mijn Oranjepak weer eens aan kon trekken. Toen ik het driedelig kostuum met vlinderstrik van de hanger haalde vond ik een papiertje in de binnenzak. Daaruit leidde ik af dat ik het kostuum voor het laatst in 2010 had aangehad. Waar blijft de tijd. Het goede nieuws: vergeleken met 2010 zat het kostuum aan de ruime kant ofwel ik ben wat kilo’s kwijt. Wel moest ik de wijde pijpen (mijn vader zou zeggen piede wiepen) wat fatsoeneren maar voor de rest zat het als gegoten. Ik had me een jaar geleden ook nog oranje Quick gympen gekocht dus ik was er helemaal klaar voor.

Toen ik net voor tien uur met een collega bij sportsbar Chickie’s and Pete’s naar binnen ging werd ik met een luid gejoel ontvangen. Onder de naar schatting 100 Amerikanen was ik de enige Oranje supporter. In het hol van de leeuw zal ik maar zeggen. Bij de eerste grote kans van de Amerikanen na 3 minuten kreeg ik het natuurlijk Spaans benauwd maar gelukkig stond Noppert als een rots in de branding te keepen. Tien minuten later was het raak voor Oranje. Ik ging uit mijn dak, de rest zat muisstil op de kruk. Ik kreeg de neiging om het “Het is stil aan de overkant” te zingen maar bedacht me net op tijd dat ik in mijn uppie was. Toen het vlak voor rust 2-0 werd kwam de

serveerster bij me langs om me te vertellen dat ik wat ingetogener moest juichen omdat ik anders misschien wel politie-escorte nodig zou kunnen hebben… grapje natuurlijk. Ik neem aan dat jullie allemaal hebben gezien dat het uiteindelijk 3-1 werd. Teleurstelling bij de Amerikanen, vreugde bij mij. Een aantal kwam langs om me te feliciteren en er was er zelfs één die een selfie wilde. Wij naar de kwartfinale, Team USA uit het toernooi. Ze krijgen over 4 jaar een nieuwe kans als het WK in de VS, Canada en Mexico wordt gehouden.
Net na de 3-1 van Dumfries
Voor maandag had ik cup cakes geregeld. Die had ik al besteld voor de wedstrijd Nederland - USA. Het leek me namelijk gewoon een leuk idee vanwege de unieke situatie,

onafhankelijk van de uitslag. Als onderlaag had ik witte botercrème en daarover heen rode en blauwe hagelslag. Rood-wit-blauw zijn namelijk de kleuren van zowel Nederland als de USA. Maar ik kon het niet laten om voor het roosje bovenop de kleur oranje te kiezen. Het geheel zag er schitterend uit. Toen ik het maandagmorgen uitdeelde vroegen sommige collega's zich af of het was "to celebrate or to show sympathy". Hoe dan ook, het smaakte goed en naar meer 😄.
Toen moest vandaag, vrijdag, nog komen. In de aanloop naar de kwartfinale tegen Argentinië had ik collega’s op kantoor verteld dat ik het Oranje pak op wedstrijd dagen zou

dragen zolang het toernooi voor ons zou duren. Zo gezegd, zo gedaan. Toen ik vanmorgen volgens de dagelijkse routine mijn medium vanillla latte bij de Starbucks ophaalde zag je best wel wat mensen denken: “What the heck, wat doet die oranje vogel hier…“ Het goede nieuws was dat de koffie al klaar stond en ik snel weer in de auto zat. Op kantoor kon iedereen het driedelig pak met vlinderstrik erg waarderen en werd er volop meegeleefd naar de aftrap om 2 uur ‘s middags lokale tijd. Met collega’s hadden we afgesproken om de wedstrijd weer bij Chickie’s and Pete’s te kijken. Daar was het zoals verwacht een stuk minder druk dan afgelopen zaterdag tegen de USA. Alleen de echte voetballiefhebbers waren overgebleven. Wat moet ik er verder van zeggen… ik ben op moment van schrijven het verlies nog aan het verwerken. Een spannende pot maar het mocht opnieuw niet zo zijn. Heb je één taak… Morgen gewoon over tot de orde van de dag, het strijkwerk gaat immers gewoon door. Zondag de aandacht maar weer verschuiven naar American football. Kijken of mijn Minnesota Vikings het wel tot de Superbowl gaan brengen. Ik moet nog wel op zoek naar een driedelig Paars kostuum met vlinderstrik… hopelijk brengt dat meer geluk!
Honkbal is een grote sport in de VS. Gedurende het seizoen van april tot oktober spelen alle teams 162 wedstrijden wat betekent dat ze zo'n 6 wedstrijden per week spelen. Die allemaal live worden uitgezonden. Je kunt in die periode dan ook geen TV aanzetten of er is honkbal

op. Het had mij nooit kunnen bekoren totdat we in 2008 in de VS gingen wonen. In die tijd ben ik het spelletje veel meer gaan waarderen want het kan erg boeiend zijn. Zelfs zo dat ik wel eens drie uur aandachtig naar een honkbalwedstrijd op TV kijk. Wat me ook duidelijk is geworden is dat er heel veel geld omgaat in honkbal. Zo kreeg de lokale held in Minnesota, Joe Mauer, in 2009 een contract met de Minnesota Twins van $184 miljoen voor een periode van 8 jaar. Ofwel $23 miljoen per jaar. Da's best veul. Daar moest ik aan denken toen ik deze week las dat Trea Turner een contract bij de Philadelphia Phillies heeft getekend van $300 miljoen voor 11 jaar. Rekening houdend met inflatie is dat niet zo hoog als dat van Joe Mauer, maar nog steeds heul veul. Geen enkele voetballer in de Nederlandse competitie die daar aan kan tippen. Heel apart.
Wat te zeggen van dit verhaal. Op 22 maart net na half tien 's morgens parkeerde Rasheen Naseeb Robinson zijn auto bij het Liberty tank station in East Kensington om iets op te halen in de shop. Nadat de 22-jarige Robinson had afgerekend en terugliep naar zijn auto werd hij

vijf keer beschoten waarvan één keer in het hoofd. Enkele minuten later was hij overleden. Iets vergelijkbaars overkwam de 29-jarige Alexander Vincent Ott bij een Gulf tank station in Wynnefield. Toen hij op 14 augustus 2021 rond 5 uur ‘s morgens bij de pomp stond om zijn benzinetank te vullen werd hij meerdere keren van achteren beschoten. Ott overleed ter plekke aan de verwondingen. De onopgeloste moorden op Robinson en Ott staan niet op zich: Sinds het begin van 2021 zijn er 9 moorden gepleegd bij tankstations in Philadelphia en omgeving. Een opvallende trend, helemaal als je weet dat de teller voor vergelijkbare moorden in de jaren 2018, 2019 en 2020 op nul stond. Het aantal van 9 is nog steeds maar een kleine fractie van het totale aantal van 562 moordaanslagen in 2021 en een vergelijkbaar aantal in 2022, maar volgens de politie is het wel een zorgwekkende ontwikkeling. Ik zal in het vervolg toch eens beter opletten tijdens het tanken, je kunt niet weten.
De kogel is door de kerk: ik ga verhuizen. Ik zit hier in een zogenaamd 2 BR / 2 BA appartement (twee slaapkamers, twee badkamers). Het is een mooi appartement, effectief ingedeeld en bevalt prima. Het gehele appartementencomplex ziet er bijzonder mooi uit, slechts één jaar oud en van alle gemakken voorzien. Wat me echter meer en meer tegen is gaan staan is de omgeving. Ten eerste loopt er vlak langs het complex een drukke weg, de zgn. US-30, met van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat veel geraas. Ten tweede nodigt de directe omgeving niet uit om even naar buiten te gaan. Ik had gehoopt dat het geraas wel zou wennen maar niet dus en ik ben er wel een beetje klaar mee. Gelukkig had ik een lease

van 6 maanden afgesproken waardoor ik sinds eind november vrij ben om te gaan. Ik was dan ook al een tijdje bezig om een alternatief te zoeken en dat heb ik inmiddels gevonden in Phoenixville. Phoenixville is een plaats met 20.000 inwoners, een gezellig centrum, vele uitgaansgelegenheden en ruime mogelijkheden om naar buiten te gaan zoals langs de French Creek. Het ligt op zo’n kwartier rijden hier vandaan. Het appartement is opnieuw een 2 BR / 2 BA maar wel een paar jaar ouder. Ook ga ik er enigszins op achteruit wat complex betreft. Daar staat echter tegenover dat het qua omgeving veel aantrekkelijker ligt. Ik krijg de sleutel op 2 januari 2023 en als alles volgens plan verloopt zal ik op zaterdag 7 januari gaan verhuizen.
Komende woensdag vlieg ik naar Nederland om “Holidays“ te vieren met family en friends.
Prettig weekend!



Appartementen zien er goed uit en ook Phoenixville oogt gezellig. Ik hoop dat je je daar straks snel thuis voelt!