Harry's Coffee Shop

Deze week ben ik in San Diego geweest samen met Saran, hoofd van ons team in Bangalore, India. Hoewel Saran al vele jaren voor Philips werkt is hij relatief nieuw in onze business, Ambulatory Monitoring and Diagnostics (AM&D). Hij was dan ook vooral op

Coronado Beach

kennismakingsbezoek in de US. Nadat Saran afgelopen week bij ons in Malvern was, zijn we zaterdag samen naar San Diego gevlogen om de week door te brengen met ons team aldaar. De keus om al op zaterdag te gaan lag voor de hand: voor een Indiër is de temperatuur in San Diego een stuk aangenamer (voor een Nederlander overigens ook). Dat betekende zaterdag op tijd uit bed om de vlucht van 5 uur dwars over Amerika, van oost- naar westkust, te maken. Rond het middaguur lokale tijd kwamen we in San Diego aan. Nadat we de auto hadden opgehaald en de spullen bij het hotel in Del Mar hadden gedropt, hadden we nog ruim de tijd om San Diego en omgeving te verkennen.

Zo zijn we op zaterdag eerst downtown San Diego geweest waarna we het kilometerslange strand van Coronado Beach afgereden zijn tot bijna aan de Mexicaanse grens bij Tijuana. Zondag begonnen we met een ontbijt bij Harry’s Coffee Shop in La Jolla. Harry J. Rudolph

Breakfast at Harry's Coffee Shop

was een professioneel honkballer die na zijn carrière samen met zijn vrouw dit restaurant opende. Ik had voor een Denver Omelette gekozen, “the best omelette ever“. Om de vingers bij op te eten en van zodanig Amerikaans formaat dat ik voor de rest van de dag was vervuld. Aansluitend hebben we de zeehonden en zeeleeuwen in La Jolla bezocht, zijn we naar Torrey Pines Gliderport gereden om paragliders te bewonderen, door via Escondido naar Ramona alwaar we bij Old Julian Vineyards and Winery uitkwamen om een “wine sampler“ te proeven. De rest van de week was het hard werken maar al met al een geslaagde trip.

Zowel naar het vliegveld toe als weer terug had ik een Uber genomen. Het is inmiddels bekend dat Uber de taxi-wereld volledig op de kop heeft gezet en zich een prominente plaats in het personenvervoer heeft veroverd. Het gemak waarmee ze de klanten een

"Uber weetje"

chauffeur en auto laten kiezen, de continue updates zodat je op de hoogte blijft waar de chauffeur die je hebt geselecteerd zich bevindt, de entertainment terwijl je naar de bestemming wordt gebracht, de effectieve manier van afrekenen, ... Allemaal erg goed doordacht. Over entertainment gesproken, terwijl we onderweg naar het vliegveld reden liet de tablet ons een weetje zien: Did you know? Hagelslag is a popular Dutch breakfast dish... People of all ages eat hagelslag almost every day for breakfast. Dat was misschien zo voordat Uber überhaupt bestond, maar tegenwoordig geldt dat echt niet meer. Zelfs Uber laat soms steekjes vallen.

Terwijl wij in San Diego zaten ging het leven in Phoenixville en omstreken gewoon door. Hoewel gewoon, de leraren hier zijn niet blij. In hun contract staat dat ze tien ziektedagen per jaar mogen hebben. Maar ze worden geleidelijk aan zwaarder gestraft als ze ziektedagen opnemen. Het beleid, informeel bekend als ‘3-5-7-9’, werkt als volgt: Na de

Leraren protest

derde keer, of dit nu een enkele ziektedag is of de derde in een opeenvolgend aantal dagen, krijgen schooldirecteuren de opdracht om een informeel gesprek met de desbetreffende leraar te voeren en dat gesprek te documenteren in een memo. Na de vijfde keer krijgt de leerkracht een waarschuwing, na de zevende keer krijgt de leraar een aantekening ‘ongewenste situatie' in het dossier en een formeel gesprek. Een leraar die negen keer uitvalt staat een schorsing te wachten en gesprekken met de directeur en de assistent-inspecteur. Da’s niet niks als je dat allemaal zo leest. Dit beleid is al veertig jaar oud maar ligt nu onder het vergrootglas omdat er zo’n groot lerarentekort is. “It’s one of the reasons why nobody wants to be a teacher anymore,” zegt Cristina Gutierrez. Daar kan ik me iets bij voorstellen. Dat gezegd, dit beleid past wel in de Amerikaanse cultuur waar men verwacht dat je werkt voor je geld. Zo hoorde ik eerder deze week iemand zeggen dat als je naar Amerika komt dan kom je daar niet voor de sociale voorzieningen maar dan moet je aan de slag als je wilt (over)leven. Zo is’t wel.

Dinsdag was het hier een mooie dag met temperaturen in de low 60’s, ofwel 15 (deg C). Een mooie dag om de (illegale) ATV uit de garage te halen en de straat op te gaan. De politie van Philadelphia was echter voorbereid en nam binnen twee uur in totaal 15

Illegale ATV op trappen van museum

ongeregistreerde ATVs in beslag. Het doel van de actie was simpel: de toon zetten dat illegale ATV-ers en crossmotor rijders niet meer vrij baan krijgen. “Er is geen wijk in de stad die deze onzin niet beu is”, zei adjunct-commissaris James Kelly. Kelly beschreef de actie als onderdeel van het 100-dagen plan en de bredere visie van de nieuwe burgemeester Cherelle Parker om mensen zich veilig te laten voelen in de stad door aandacht te besteden aan ‘de kleine dingen die eigenlijk niet zo klein zijn’. Volgens Kelly zijn de meeste ATVs in de straten van Philly illegaal. De politie zal berijders dan ook aanhouden, boetes uitdelen tot $2,000, en ATVs in beslag nemen. De ATVs kunnen duizenden dollars kosten dus eigenaren kunnen tegen de inbeslagname in beroep gaan. Maar volgens Kelly wordt ongeveer 80% van de door de politie in beslag genomen goederen vernietigd. Best jammer eigenlijk…

Behoudens een sneeuwbui en een behoorlijke koudegolf in maart – computermodellen voorspellen dat momenteel niet – staat Philadelphia op het punt een nieuwe standaard te

Gebrek aan sneeuw

zetten voor sneeuwschaarste. Officiëel heeft Philly de afgelopen tien jaar minder dagen met sneeuwbedekking gehad dan in enige vergelijkbare periode sinds de National Weather Service in de winter van 1940-41 begon met meten op het Philadelphia International Airport. Voor degenen die de winter zien als een ontgroeningsritueel vóór de lente was het een goede periode. Maar sneeuwliefhebbers zijn flink te kort gekomen. De periode van 1 december tot en met 29 februari heeft de 10e plaats behaald op Phillies lijst van “warmte records aller tijden“ die dateert uit 1872. Nog een paar jaar en dan voelt het hier als San Diego…

Het is alom bekend dat Taylor Swift een groot supporter van de Kansas City Chiefs is geworden nu haar vriendje daar speelt. Dat werpt natuurlijk de vraag op welke

beroemdheden de Minnesota Vikings onder haar grote schare fans heeft. Daar heb ik het antwoord op gevonden. Het zijn niet de minst namen. Wat te zeggen van stand-up comedian Nick Swardson, wie kent hem niet. Of Josh Duhamel, de acteur die in 2002 een Daytime Emmy Award won voor zijn rol in de soapserie All My Children. Verder natuurlijk Chris Jericho, de professionele worstelaar en rock muzikant. Een échte Viking mag natuurlijk niet ontbreken, de IJslander Hafthor Björnsson, sterkste man van IJsland en Europa in de jaren 2014 tot 2019. De bekendste van allemaal was popmuzikant Prince. Prince was een die-hard Vikings fan maar we zullen hem helaas niet meer in levende lijve in het stadion tegenkomen.

Aanstaande dinsdag is het Super Tuesday, de volgende stap in de oude-mannen-show. Super Tuesday kan worden gezien als de grootste dag van de voorverkiezingscampagne.

Op die dag wordt er in 16 staten gestemd. De verkiezingen zijn een cruciaal moment voor president Joe Biden en Donald Trump, die de ruime koplopers zijn voor respectievelijk de Democratische en Republikeinse presidentsnominaties. Omdat het de dag is waarop de meeste afgevaardigden op het spel staan, een derde van het totaal, zullen sterke prestaties van Biden en Trump hen veel dichter bij de kandidaatstelling van hun partij brengen. De stemming zal zich afspelen van Alaska en Californië tot Virginia en Vermont. We wachten het met belangstelling af.

Een prettig weekend en tot volgende week.