Gien spatoader veraanderd

Air shipment

Het is alweer een aantal weken geleden dat ik een bijdrage heb geschreven. Het ligt voor de hand dat ik ga stoppen met de blog "De zon gaat hier 6 uur later onder - Verhaaltjes van een Tukker in Philly". Met mijn terugkomst naar Nederland dekt de vlag de lading namelijk niet meer. De transitie van de US naar Nederland is volledig afgerond nadat de air shipment van 9 dozen een aantal weken geleden werd afgeleverd. Op één onderwerp na: MOOIMAN. Ik heb besloten dat ik de blog beëindig op het moment dat de auto is ingeklaard waarmee het hoofdstuk "Tukker in Philly" helemaal is afgesloten.

Wat MOOIMAN betreft, die staat inmiddels in een loods in Schiedam en is met vlag en wimpel door de technische keuring gekomen. Vandaag (15 mei) zal de auto worden aangeboden aan de RDW. Nadat de RDW goedkeuring verleent moet er aangifte worden gedaan bij de Belastingdienst omdat de auto nog niet bij hun bekend staat. Nadat de Belastingdienst fiscaal akkoord geeft aan de RDW krijg ik een kentekenpasje zodat de kentekenplaten kunnen worden besteld. Al met al gaat dat vanaf nu nog zo'n drie weken duren. Ondertussen staat MOOIMAN zich te vervelen in de loods terwijl het al weken het mooiste weer van de wereld is... Zul je zien dat het over drie weken begint te regenen en het één van de natste zomers van de afgelopen decennia wordt... We gaan het zien 🙂.

We hebben hier de afgelopen weken niet stilgezeten. Zo vordert de bouw gestaag. Afgelopen week is de verdiepingsvloer gelegd en deze week zijn de mannen van de installateur aan de slag geweest om alle voorbereidingen te treffen voor elektra, water, verwarming, warmtepomp, zonnepanelen, ventilatie en warmte-terug-winning. We zijn ook bij de domotica specialist langs geweest om onze wensen voor home automation (zoals verlichting, gordijnen, alarm, tuinberegening) door te spreken. Terwijl wij ons daar druk over maken blijven de koeien gewoon elke dag grazen, herkauwen, melk en zo nu en dan een flats produceren. Het leven in Twente is goed.

Over Twente gesproken, Els en ik hebben vorige week zondag de oostkant van Almelo verkend, het gebied rond de Gravenallee. De Gravenallee is de oprijlaan van huize Almelo. Deze allee, waarlangs monumentale boerderijen met pachtgronden liggen, vormt een groene omgeving dicht bij het centrum van Almelo. Deze historische jachtlaan is 3.5 (km) lang en eindigt bij het Kanaal Almelo-Nordhorn. In totaal heeft de Gravenallee maar liefst 16 kilometer aan wandel- en fietspaden en sprookjesachtige weggetjes. Het landschap is afwisselend met bos, heggen en singels. Een prachtig gebied waar we in al die jaren dat we in Twente wonen nog nooit waren geweest. Schande!

Maandag 12 mei 2025 was een bijzondere dag: De dag waarop we 30 jaar getrouwd waren. Die dag 30 jaar geleden begon voor ons aan De Toekan 29 in Almelo, nog geen 4 (km) van waar we nu wonen. Voor de gelegenheid had ik toen (surprise, surprise) een Mercedes SL gehuurd. Maandag hadden we besloten om de dag nog een keer te beleven. Het was een schitterende dag, qua weer nog mooier dan onze trouwdag. Het was natuurlijk jammer dat MOOIMAN nog niet beschikbaar is maar dat mocht de pret niet drukken. Eerst zijn we naar de Bolkshoekweg 44 gereden waar we toendertijd de trouwfoto's hebben gemaakt. Van één van de foto's hebben we in 2020, toen we gedurende de Covid epidemie 25 jaar waren getrouwd, een remake gedaan voor ons huis in Best. Hieronder zie je achtereenvolgens een trouwfoto uit 1995, op Hawaii in 2010, en de remake in 2020. Zoals je ziet, gien spatoader veraanderd...

Aansluitend zijn we maandag naar het Dorset huis in Borne gereden waar we elkaar het ja-woord hebben gegeven. Daarna door naar het Volkspark in Enschede. In het park zat toen

Het Hof van Eden, een mooie locatie voor feesten en partijen. Dit etablissement bestaat nog steeds maar tegenwoordig zit daar Restaurant Loetje. Omdat Loetje nog dicht was zijn we doorgereden naar de Starbucks (hoe kan het ook anders) in het centrum van Enschede. Daarmee was de dag nog niet om. 's Middags zijn we naar Ootmarsum gereden om een bezoek te

brengen aan het Ton Schulten Museum. Alsof dat niet genoeg was zijn we 's avonds naar Restaurant De Bloemenbeek in De Lutte geweest, om de dag af te sluiten met een diner "met de mooiste ingrediënten en seizoensproducten die ons rijke Twentse land voortbrengt". Kost wat maar hej wat zal ik maar zeggen. Wat wil je nog meer.

Wat het werk betreft ben ik sinds begin mei formeel op Garden Leave. De opvolger in mijn functie als "Head of AM&D", Erik, is eind april aangekondigd en op 5 mei begonnen. Erik is een Nederlander die al vele jaren voor Philips in de US zit. Sinds april 2023 zat Erik in mijn team dus hij is goed op de hoogte van het wel en wee in de organisatie. We hebben samen een plan opgesteld hoe we in de komende tijd het werk gaan overdragen. Daarmee ben ik aan het afbouwen en kan ik me gaan richten op een volgende klus. Daarover binnenkort meer.

Morgen vliegen we naar de US voor onze vakantie. Nu zul je denken "Alweer naar de US"... inderdaad, om het af te leren zeg maar. Om ons 30-jarig huwelijk te vieren hadden we vorig jaar afgesproken dat we met het gezin op vakantie zouden gaan. Datzelfde hebben we

gedaan toen we 15 jaar getrouwd waren, destijds naar Hawaii waar onze huwelijksreis in 1995 ook naar toe was. Dit keer gaan we naar het zuid-westen van de US. Daarmee lossen we een belofte in die we al hadden gemaakt toen we nog in Minnesota woonden. Het idee was destijds om met een camper door dit prachtige gebied te trekken maar we geven nu de voorkeur aan een autovakantie. We komen morgenavond tesamen in Phoenix, AZ. Vandaar maken we in 2 weken het rondje Grand Canyon, Antelope Canyon, Horseshoe Bend, Bryce Canyon, Arches National Park, Monument Valley, om uiteindelijk te eindigen in Sedona, AZ. Marissa en Eli vliegen op woensdag 28 mei terug naar New York City waar Eli nog een week bij haar zus zal bivakkeren, terwijl Els en ik op zaterdag 31 terugvliegen naar Amsterdam. Het belooft weer een mooi avontuur te worden!

Een prettig weekend en tot volgende keer!