Geen mug te ver

Op onze road trip langs de Oostkust van de US zijn we vandaag rond het middaguur aangekomen in Savannah in de staat Georgia. We blijven hier 3 nachten en vertrekken maandag voor de laatste stop van 3 nachten in Amelia Island. Afgelopen week waren we in Wilmington, North Carolina, en in Charleston, South Carolina. Vorige week zaterdag, tijdens de rit van Kill Devil Hills naar Wilmington, reden we over de Outer Banks, een gebied met heel veel zand. De Outer Banks, hier afgekort tot OBX, vormen het kustgebied van North Carolina en is te vergelijken met het Waddengebied met zandbanken en duinenrijen. Het leek dus wel of we in één grote zandbak beland waren. We moesten twee keer op een pont om van eiland naar eiland te hoppen. Het voelde als de pont naar Texel of Schiermonnikoog met het verschil dat hier geen caravans maar pickup trucks op de boot gingen. Waarbij de laadbak niet alleen werd gebruikt om spullen mee te nemen maar ook om de oudere jeugd in te vervoeren...

Wilmington is een havenstad met een bevolking van iets meer dan 100.00 inwoners. Eén van de leuke attracties in het historische centrum is de promenade met een lengte van bijna 3 (km) langs de Cape Fear rivier. Een erg gezellig vlonderpad langs de rivier waar het vooral ‘s avonds erg goed vertoeven was. Een aantal jaren geleden werd het rivierfront van Wilmington door lezers van USA Today zelfs gekozen als het "Beste Amerikaanse rivierfront", een eervolle vermelding waard. Een andere bijzondere attractie in Wilmington is het marineschip USS North Carolina dat langs de Cape Fear rivier ligt afgemeerd. Als oud-medewerker van Hollandse Signaalapparaten (tegenwoordig Thales) in Hengelo van 1993 tot 2000 roept zo’n schip nog altijd iets extra’s op. De USS North Carolina was het eerste oorlogsschip van haar scheepsklasse, de North Carolina-klasse, dat werd ingezet in de Tweede Wereldoorlog door de US Navy. Tijdens actieve dienst nam dit schip deel aan alle grote zeeslagen in de Stille Oceaan. Haar 15 militaire onderscheidingen maakt de USS North Carolina het tweede meeste gedecoreerde slagschip van de Amerikaanse marine.

Nu was het afgelopen maandag Memorial Day en op het dek van de USS North Carolina werd de jaarlijkse Memorial Day viering gehouden. Volgens de uitnodiging “People from all generations gather on deck to pay their respects to all who have served this great country.

Memorial Day ceremony

Featuring a military guest speaker, a Color Guard, a 21-gun salute, a military band, taps, and a memorial wreath cast into the waters. This is a great way to honor those who have made the ultimate sacrifice for America.“ Dit was natuurlijk een mooie gelegenheid om de Memorial Day viering mee te maken. Het mag gezegd: Dat doen de Amerikanen als de beste. Gastspreker Kolonel Marshalee E. Clarke memoreerde iedereen die tijdens zijn of haar leven prioriteit heeft gegeven aan militaire dienstverlening en het grootste offer hebben gebracht. Ze sprak ook de mannen en vrouwen toe die momenteel dienen. “We zijn een gezegend land omdat we in de ziel van onze samenleving jonge mannen en vrouwen hebben met een passie om te dienen en die ook de harde waarheid accepteren dat ze misschien niet levend thuiskomen”. Hier en hier een samenvating van de viering. Respect!

Tijdens ons verblijf in Wilmington zijn we ook een halve dag naar het Carolina Beach State Park geweest, een park dicht aan de kust met verschillende mooie wandelroutes. Het park voelde als de Drunense Duinen of als de Sahara in Ommen, een gebied waarbij zandverstuivingen en naaldbossen zich afwisselen. We kozen voor de Sugarloaf trail van slechts 1 mijl want het was nogal warm en onder de omstandigheden leek ons dat de beste keuze. Achteraf bleek dat de Sugarloaf trail minimaal 4 mijl was. Nu was dat op zich niet zo erg ware het niet dat we slecht waren voorbereid. Door het mulle zand bij een temperatuur van 32 (deg C), de pet nog in de auto, en het flesje water op de hotelkamer. Alsof dat nog niet erg genoeg was zagen we op een bepaald moment dat hele delen van het gebied zwarte geblakerd waren en dat er nog steeds rook opsteeg. Els en ik hadden de krantekop al bedacht: Nederlands stel bij verzengende hitte vermist in het Carolina Beach State Park… Zo’n verhaal waar je na het lezen denkt “…hoe stom kunt ze wez'n…“. Achteraf viel het allemaal mee. Een boswachter wist ons te melden dat het afbranden gecontroleerd gebeurde en dat we ons geen zorgen hoefden te maken. End good, all good😊.

Na Wilmington was het de beurt aan Charleston in South Carolina. Deze stad werd in 1670 gesticht door Engelse kolonisten en groeide dankzij de strategische ligging aan de kust al snel uit tot een bloeiende havenstad. Gedurende de 18e eeuw werd Charleston één van de

Leven op een plantage

rijkste en meest welvarende steden in de Amerikaanse koloniën vanwege de handel in rijst en indigo. Maar de welvaart van Charleston had wel een prijs. De stad werd gebouwd over de ruggen van tot slaaf gemaakte Afrikanen die werden overgebracht om op de plantages en in de industrieën van de stad te werken. Charleston werd het centrum van de slavenhandel in het Zuiden, en naar schatting arriveerde meer dan 40% van alle tot slaaf gemaakte Afrikanen die naar de Verenigde Staten werden gebracht via de haven van Charleston. Dat is natuurlijk niet een geschiedenis om trots op te zijn en dat bracht de stad er toe om zich in 2018 formeel te verontschuldigen voor de rol die ze heeft gespeeld in de Amerikaanse slavenhandel.

Vanwege de welvarende geschiedenis trekt Charleston heel veel toeristen. Die komen vooral om het schitterende historische centrum te bezoeken met een veelheid aan imposante huizen, het Waterfront Park met de bijzondere Pineapple Fountain, en de Rainbow Row.

Daarnaast zijn in de omgeving van Charleston vele prachtig aangelegde plantages te vinden. Wij zijn een dag naar de Middleton Place plantage geweest. Deze plantage ligt langs de oevers van de Ashley River, ongeveer 24 km ten noordwesten van Charleston. Middleton Place werd in de jaren 1730 opgericht door de vroege planter John Williams. Hij begon met de bouw van het huis waarbij hij de locatie uitkoos vanwege het strategische uitzicht op de Ashley River. Na de dood van Williams werd de plantage overgedragen aan zijn dochter, Mary Williams, die getrouwd was met Henry Middleton. Diens naam werd vervolgens op de plantage toegepast. Henry (1770–1846) bleef land verwerven en werd uiteindelijk één van de rijkste planters van South Carolina. Op een gegeven moment bezat hij 20 plantages, bestaande uit 20.000 (ha) en 800 slaven. De plantage wordt nu gebruikt als museum en herbergt de oudste aangelegde tuinen in de Verenigde Staten. Absoluut een aanrader voor wie in de beurt is.

Zoals de regelmatige lezer weet ben ik fervent verzamelaar van Starbucks bekers. Niet zomaar elke willekeurige beker, ik verzamel drinkbekers van de Been There Series waarbij ik me richt op die van Amerikaanse Staten waar ik ben geweest. “Been There” betekent dat ik minstens één overnachting in een staat gemaakt moet hebben. Inmiddels sta ik op 26 dus nog 24 staten te gaan. Tijdens deze vakantie doen we de staten Virginia, North Carolina en South Carolina aan en mag ik deze bekers, of mug in het Engels, toevoegen. Het valt echter niet meer mee om deze mugs nog te vinden. Sinds dit jaar zijn de sukkels van Starbucks namelijk gestopt met de Been There Series. Het aantal Starbucks vestigingen waar je de mug nog kunt vinden daalt dan ook snel. Zo zijn we in Virginia bij minstens 6 Starbucks locaties geweest voordat ik de Virginia mug had gevonden. Hetzelfde gold voor North Carolina, en in South Carolina vonden we de mug pas na bezoekjes aan 10 verschillende Starbucks vestigingen. Natuurlijk kun je de mugs ook op Amazon kopen maar niets kan op tegen een mug scoren in een Starbucks shop. Voor ons geen mug te ver. Wat dat betreft is de vakantie al geslaagd. Maar of dat in de toekomst nog gaat lukken nu de serie uit de gratie is… we gaan het zien.

Ik las hier dat Booking.com er van wordt beschuldigd dat ze prijzen zonder belastingen en servicekosten vermelden. Volgens de Consumentenbond is dat tegen de regels. Dat mag dan wel zo zijn maar het is ook één grote rotzooi wat betreft die belastingen en extra charges. Voor onze trip heb ik alle boekingen rechtstreeks bij de hotels gemaakt maar ook daar werden de extra kosten niet erg transparant gedeeld. Om een voorbeeld te geven. Gisteren mocht ik het hotel in Charleston afrekenen. De kamer kostte $195.00 per nacht. Maar dat is pas het begin. Op de rekening staat per nacht als extra toeslagen: Occupancy Sales Tax $3.90, State Occupancy Tax $15.60, City Tax $3.90, County Tax $3.90, Destination Fee $2.00, Room Tax $0.28. Totaal voor $29.88 aan extra kosten. Da’s bijna 15%. Tel uit je winst. Het interessante daarbij is dat er geen pijl op te trekken is, elke staat, city en hotelketen lijkt zijn eigen regels te maken. Geen wonder dat Booking.com er ook niet uit komt...

Er was ook nog ander nieuws deze week. Wat te zeggen van de veroordeling van Donald Trump, de eerste keer dat dat een voormalig president overkomt. Op alle 34 aanklachten is hij schuldig bevonden door de 12-koppige jury. De straf zal op 11 juli bekend gemaakt gaan worden. Als verwacht noemde Trump de uitspraak een schande en "gemanipuleerd" en vindt hij zelf dat hij onschuldig is. Volgens Trump wordt de "echte uitspraak" op 5 november gedaan als de Amerikaanse presidentsverkiezingen worden gehouden. Inmiddels is bekend dat hij tegen de veroordeling in beroep gaat. Geen wonder. Het hele circus heeft hem tot nu toe heel veel extra campagnegeld in de vorm van donaties opgeleverd, volgens zijn campagneteam al $35 miljoen. Heel apart natuurlijk. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Voor de Minnesota Timberwolves (Wolves) is het seizoen over. De Dallas Mavericks (Mavs) met absolute sterspeler Luka Doncic waren een brug te ver voor de Wolves. Nadat de

Mavs in een Best-of-Seven serie met 3-0 voor kwamen leek het uit te lopen op een “sweep”. In de 4e wedstrijd was het dus erop of eronder voor de Wolves. Na een spannende strijd trokken ze afgelopen dinsdag aan het langste eind en brachten ze de stand op 3-1. Daarmee gloorde er hoop want de 5e wedstrijd zou weer in Minneapolis gepeeld worden. Het werd echter een absolute aanfluiting, de Mavs lieten de Wolves alle hoeken van het veld zien. In het eerste kwart kwamen de de Mavs al op een 35-19 voorsprong en die gaven ze niet meer uit handen. Sterker, de voorsprong werd alleen maar verder uitgebouwd. Eindstand 124-103. Uitblinker Doncic liet er geen onduidelijkheid over bestaan wie op dit moment de beste speler van de NBA is. Dat zal hem waarschijnlijk geen windeieren opleveren zoals deze week hier was te lezen. In de NBA Finals spelen de Dallas Mavericks tegen de Boston Celtics die met een sweep afrekenden met de Indiana Pacers. Het zal mij benieuwen of Boston sterspeler Doncic in toom kan houden. We gaan het zien, de eerste wedstrijd is op donderdag 6 juni.

Voor de geïnteresseerden, ons stekkie aan de Stek in Best staat inmiddels op Funda, zie hier. We zijn natuurlijk benieuwd hoe zich dit verder gaat ontwikkelen. Eén ding is zeker: de nieuwe bewoners gaan hier een prima woning aan hebben.

Een prettig weekend en tot volgende week!