Een dure joekel

In de eerste blog van het nieuwe jaar wens ik iedereen mede namens Els een gelukkig maar bovenal gezond 2025 toe! Na drie weken Nederland ben ik afgelopen vrijdag weer op Amerikaanse bodem geland. Drie weken die als vanouds voorbij vlogen. De eerste week ben ik vooral in Eindhoven en Best geweest voor het werk. Daarbij ben ik een aantal

Best vanuit de hoogte

nachten overgebleven in het nieuwe Van der Valk hotel in Best. Een prima hotel dat van alle gemakken is voorzien waaronder mooie kamers met een prachtig uitzicht over Best en omstreken. De tweede week rond Kerst stond in het teken van family time. Marissa (uit New York) en Eli (uit Den Haag) waren ook naar Bornerbroek gekomen dus het was volle bak en daarmee een gezellige chaos in onze “keet”. Verder hadden we afspraken gepland voor het nieuwe huis met de aannemer, de installateur, de keuken leverancier en de badkamer specialist. De derde week stond in het teken van Oud en Nieuw. Knallen dus. In Bornerbroek weet men daar wel raad mee. Het heet niet voor niks het Wilde Westen van Twente. Om ons heen ging er van alles in de lucht dat door de wet verboden is. Dat niet alleen: Tijdens de vrije dagen rond Oud en Nieuw klonk er tot in de late uurtjes luide muziek over de uitgestrekte weilanden. Gezelligheid kent geen tijd onder de outlaws!

Over knallen gesproken, ik ben altijd een groot liefhebber geweest van vuurwerk. Dat begon al als klein jochie toen ik niet kon wachten tot de dagen dat we rotjes mochten afsteken. Toen ik wat ouder werd heb ik jaren vuurwerk verkocht met onder andere oom Gerrit Meier (Gaitie). Dat was bijzonder leuk om te doen. Wel had ik in die jaren minder de kans om zelf vuurwerk af te steken, en beperkte het zich tot Oudejaarsavond en Nieuwjaarsnacht. De laatste jaren zijn de wilde haren er wel af en is mijn behoefte om zelf vuurwerk af te steken tot een minimum gedaald. Het enige wat ik dit jaar nog heb aangestoken is “sputterkeersies“ 😊. Waar ik wel enthousiast over ben zijn van die professioneel georganiseerde vuurwerkshows zoals je die in vele steden vindt. Deze shows zijn spectaculair om te zien en zeker veiliger. Als ik zie wat vuurwerk aanricht onder mens en dier lijkt het beter om het vrije gebruik aan banden te leggen en als alternatief zulke shows aan te bieden. Maar de jochies van deze tijd denken daar vast anders over…

Nieuwjaarsnacht hebben we kennis gemaakt met noabers Jan Braamhaar en zijn vrouw. Terwijl wij op straat het Brookse vuurwerk aan het bewonderen waren, waren Jan en zijn vrouw op weg naar het huis van zoon Jan Jr. Jan is de voormalige eigenaar van het

Plan Broamhaar

tuincentrum aan de Schapendrift in Bornerbroek. Dat tuincentrum omvatte een gebied van 1.4 hectare en op die vlakte worden in totaal 4 twee-onder-één kappers en 11 vrijstaande woningen gezet, waaronder ons huis. Onze straat loopt parallel aan de Schapendrift en heet Braamhaar Landen. Daarmee is Jan’s naam vereeuwigd. Een zoon van Jan, Jan Jr., heeft ook één van de vrije kavels bemachtigd en daar inmiddels een mooie woning op gezet. Lees hier het hele verhaal van de totstandkoming van plan Broamhaar. Tijdens onze ontmoeting vertelde Jan dat Jan Jr. binnenkort een nieuwjaarsborrel voor de buurt heeft georganiseerd. Dat is een mooie gelegenheid om de nieuwe buurt beter te leren kennen. Ik kan daar begrijpelijkerwijs niet bij aanwezig zijn maar Els is natuurlijk van de partij.

Tijdens mijn verblijf in Nederland was er meer belangrijk nieuws. Zo won Corry Konings de Tros Kompas oeuvre award. Kijk, daar word ik nu blij van. Al 55 jaar staat ze op de bühne en

Corry Konings

nog steeds steelt ze de harten van jong en oud. Ik kan me zo voorstellen dat het tegenwoordig meer oud dan jong is maar een kniesoor die daar op let. Ik vind het zeer verdiend en hoop dat Corry zonder haar Rekels nog vele jaren door mag gaan. Ook goed nieuws was dat Nederland door het oog van de naald is gekropen nadat de noodknop van portofoons van de politie tijdens Nieuwjaarsnacht niet goed werkte. Gelukkig hebben zich geen levensbedreigende situaties voorgedaan zodat geen enkele agent de noodknop hoefde te gebruiken. Schokkend was het verhaal van drie willekeurige mensen die in en rond de wijk IJsselmonde in Rotterdam zijn doodgeschoten. Gelukkig is er een 24-jarige verdachte gearresteerd. Hopelijk keert daarmee de rust onder de bewoners terug.

Het weer in Nederland zat de afgelopen weken niet mee. Van de in totaal 20 dagen dat ik in Nederland was hadden we slechts 2 dagen “blue sky“. Voor het overige was het grijs,

Krabben

bewolkt, mistig, regenachtig, …, niet meteen om blij van te worden. Wel vroor het in de nacht van donderdag op vrijdag waardoor ik vrijdagmorgen voor vertrek naar het station van Almelo de ruiten mocht krabben. Heb ik weer. Gelukkig ben ik net op tijd vertrokken want gisteren en vandaag viel er in Nederland zowaar sneeuw, zij het in geringe hoeveelheden. Hoe anders zal dat hier zijn. Voor morgen wordt er een zware sneeuwstorm in het midden en oosten van de VS voorspeld. In sommige delen van Pennsylvania en New York verwacht men een meter sneeuw. Hier lokaal lijkt het zich te beperken tot 3-4 inch (maximaal 10 (cm)). Maar het wordt wel koud. We gaan het zien.

Terwijl ik dit schrijf stijgt de spanning. Mijn Minnesota Vikings gaan vanavond historie schrijven. De laatste keer dat ik over de Vikings schreef moesten we nog 4 wedstrijden spelen in het reguliere seizoen. We stonden toen 11-2 (11 gewonnen en 2 verloren).

Vikings at Lions

Inmiddels hebben we 3 van de 4 wedstrijden gewonnen (dus we staan 14-2) en is er nog één wedstrijd in het reguliere seizoen te gaan, vanavond tegen de Detroit Lions. Laten die Detroit Lions nu net in onze divisie, de NFC North, spelen en ook 14-2 staan. Ofwel vanavond valt de beslissing wie de NFC North titel binnenhaalt. Dat is belangrijk want de winnaar gaat door naar de playoffs als de “No. 1 seed“. Dat betekent dat de winnaar alle playoff wedstrijden thuis speelt en het eerste playoff weekend vrij is. De verliezer van vanavond gaat als “No. 5 seed“ verder wat betekent alle playoff wedstrijden uit spelen èn het eerste playoff weekend geen vrij. Winst of verlies vanavond betekent dus een verschil van dag en nacht voor de playoffs. In de geschiedenis van het American football heeft deze situatie zich nog nooit voorgedaan. Volgens de gokkers in Las Vegas zijn de Vikings de (lichte) underdog omdat de Lions thuis spelen. We gaan het meemaken.

Dat de Minnesota Vikings organisatie er alles aan doet om te winnen blijkt wel uit het volgende feitje. Standaard krijgen de uitspelende partij 600 tickets om te verdelen onder

Broers Wilf

vrienden en relaties. Maar dit keer hebben de eigenaren van de Vikings, de broers Zygi en Mark Wilf, op de vrije markt ongeveer 1900 tickets extra aangekocht. De meeste van die tickets bevinden zich in een vak achter de bank van de Vikings. Voor deze tickets betaalden ze een gemiddelde prijs van $1000. Ze hebben ze vervolgens aan seizoenkaarthouders aangeboden, in sommige gevallen voor slechts $200. Dat hele grapje kostte ze dus bijna $2 miljoen. De Lions konden het minder waarderen en vroegen zich af of deze actie wel was toegestaan. Maar volgens der NFL viel het allemaal binnen de regels. Veel paars dus op de tribune vanavond. SKOL!

Deze week is hier op de TV-zender Fox de serie “Going Dutch” begonnen. De serie gaat over Generaal Quinn die wordt overgeplaatst naar Nederland, en wel naar de militaire basis in Stroopsdorf. Stroopsdorf is geen gevechtsbasis maar een service basis. Dat betekent dat

Going Dutch

ze geen wapens hebben en geen tactische rol. Wel zijn de beste service basis in Europa. Ze maken er de lekkerste kaas, hebben een voortreffelijke bowling baan, een heerlijk geurende wasserete, en iedereen verplaatst zich op de fiets… ze hebben ook een centrum met biljart, voetbaltafel en flipperkasten… Ik heb de eerste uitzending bekeken en was er na 10 minuten al klaar mee. Niet natuurlijk gespeeld, flauwe humor, voor de hand liggende grappen, niet mijn ding. Hetzelfde geldt voor de TV-serie Woeste Grond die op dit moment in Nederland wordt uitgezonden. Daar heb ik twee afleveringen van gezien en ook dat kon me niet bekoren.

Een minder bericht afgelopen maand is de sluiting van Party City. Party City is de grootste feestwinkel in de Verenigde Staten. Het bedrijf, dat ballonnen, Halloween-kostuums en andere feestartikelen verkoopt, had in januari 2023 al “Chapter 11 bankruptcy protection”

Party City Balloons

aangevraagd. Dat heeft blijkbaar onvoldoende geholpen want het doek is nu echt gevallen. Party City is gestruikeld door de toenemende concurrentie van e-commerce sites, pop-up stores en grote retailers zoals Amazon, Walmart en Costco. Het had ook te kampen met stijgende kosten tijdens de pandemie en een tekort aan helium, wat de belangrijke ballon business schaadde. CEO Barry Litwin heeft werknemers verteld dat Party City de activiteiten onmiddellijk afbouwt en dat ze geen ontslagvergoeding zullen ontvangen. “Party City's inspanningen zijn niet voldoende geweest om de financiële uitdagingen te overwinnen“, voegde hij toe, wat resulteerde in de ondergang van het bedrijf. Voor mij was Party City een shop waar je echt blij van wordt. Het wordt nooit meer zoals het was…

Als frequent flyer bij de KLM heb ik het voorrecht dat ik elke keer 2 koffers van 23 (kg) (ofwel 50 (lbs)) extra mag meenemen. Nu hebben we jaren geleden zo’n Samsonite set gekocht met drie koffers: één klein koffertje die mee mag aan boord als handbagage, en twee

De joekel en het rugtasje

grotere koffers voor in het ruim. De grootste koffer is echter een joekel van een ding en daar past best veel in. Toen ik afgelopen keer met Marissa naar Nederland vloog had ik deze joekel meegenomen omdat er extra bagage meeging. Tijdens het inpakken kreeg ik toen al het gevoel dat de koffer aardig zwaar maar niet hoe zwaar. Daar kwamen we achter bij de incheckbalie: 61 (lbs). Over het maximum gewicht dus en dat ging maar liefst $100 kosten. Ik probeerde de Delta agent nog te overtuigen dat ik eigenlijk recht had op 100 (lbs) (2 koffers van 50), maar ze was niet te vermurwen. Drie weken later opnieuw richting Nederland had ik de joekel weer mee. Je zou denken dat ik gewaarschuwd was, maar nee hoor… 62 (lbs). Hoe stom ku’j wez’n. Ik kon praten als brugman maar dat had geen schijn van kans. Toch pakte ik het dit keer slimmer aan: ik wist dat er in de aankomsthal een shop zat waar ze (ook) rugtassen verkochten. Zo gezegd zo gedaan. Een rugtas kostte me $50 en zo kon ik de in te checken bagage mooi verdelen: 48 (lbs) in de joekel en 14 (lbs) in de rugtas. Met een beetje creativiteit dus $50 bespaard en een rugtas erbij. Wel heb ik besloten om de joekel in de toekomst maar thuis te laten want ik zit niet te wachten op een kapstok vol met rugtassen…

Een prettig weekend en tot volgende week!