Aardig van slag

Tukkers staan er om bekend dat ze aardig nuchter zijn en zich niet zo snel uit het veld laten slaan. Maar deze week was anders. Ik was aardig van slag. Bij jullie ging de wintertijd namelijk in maar hier niet. Dat maakt het tijdsverschil met Nederland 5 in plaats van 6 uur.

Daylight Saving Time

Alsof dat niet erg genoeg is klopt daarmee de titel van mijn blog niet meer. Dat is wel het laatste waar ik op zat te wachten. Maar het komt al gauw weer goed want komend weekend gaan wij om naar wintertijd. Daarmee wordt alles weer normaal. Hoewel, wat is normaal rondom “Daylight Saving Time”. Eigenlijk heel weinig. Naast het verschil in weekend waarin de wintertijd ingaat is er nog een opvallend verschil en dat is het tijdstip van terugzetten. In Nederland zetten we de klok in het najaar een uur terug van 3:00am naar 2:00am, en in het voorjaar een uur vooruit van 2:00am naar 3:00am. Hier zet men de klok in het voorjaar ook vooruit van 2:00am naar 3:00am, maar het terugzetten gebeurt hier ook om 2:00am waarop de klok naar 1:00am wordt gezet. Raar maar waar. Lekker belangrijk zou je denken, waar gaat het over… Toch is het opvallend: dit soort besluiten worden niet overnight genomen - daar gaan hele studies en conferenties aan vooraf. Je zou denken dat dat allemaal leidt tot éénduidige afspraken maar ho maar. Internationaal is er van enige standaardisatie rondom Daylight Saving Time geen enkele sprake, zie hier. It's all over the place. In China zijn ze vanwege alle gedoe gewoon van zomer- en wintertijd afgestapt. Ik stel voor dat wij dàt nu eens van de Chinezen kopiëren.

Afgelopen maandag werd Halloween gevierd. Was dit van oorsprong een religieus festival dat door Ierse immigranten naar de VS is gebracht, tegenwoordig staat het in het teken van “Trick or Treat“. Hierbij gaan kinderen in het donker verkleed langs de deuren om aan te

Candy Corn

bellen en “Trick or Treat“ te roepen. Vrij vertaald: Geef me snoep want anders ben je nog niet van me af. Daarbij worden zakken vol zoetigheid opgehaald waar de kids zich minimaal een week mee vermaken. Maar ook de ouders laten zich niet onbetuigd: er blijft natuurlijk heel veel over en dat wordt dan meegebracht naar het werk. Zo heb ik me ook de hele week misselijk gegeten in Milky Ways, Twix, M&Ms en Candy Corn. Over dat laatste las ik hier een mooi verhaal: Candy Corn (snoep maïs) is het door-en-door zoete snoepje dat op een maïs korrel lijkt. Volgens de legende is Candy Corn ontstaan in Philadelphia. Het bestaat voor 75% uit suiker (ter vergelijk: cola bestaat voor 12% uit suiker). Door sommige aanbeden als het beste snoepje ooit, door anderen aangeduid als Satan’s oorsmeer… Volgens onderzoek is de gemiddelde zoetekauw (20% van de bevolking) gek op Candy Corn. Ik spreek uit ervaring als ik zeg: Niet aan beginnen want het snoepen stopt pas als je misselijk bent. Dus eigenlijk toch een Satan’s snoepje.

Wegmans supermarket

Eén van de eerste dingen nadat ik hier naar toe was verhuisd was op zoek naar een supermarkt. Tijdens onze vijf jaren in Maple Grove, MN, gingen we meestal naar de Target. Target is een supermarkt keten met hoofdkantoor in Minneapolis, MN. Mooie bijkomstigheid was dat er in de meeste Targets een Starbucks zit. De eerste gedachte hier was dan ook om weer een Target op te zoeken. We kwamen er al snel achter dat er naast de Target een filiaal van een andere supermarkt keten zit met de naam Wegmans. Nadat we daar een keer naar toe waren geweest was ik meteen verkocht. Het is een hele grote shop die zich in tegenstelling to Target volledig richt op food produkten. Met unmeunig veel keuze, een heel arsenaal aan 1-2 persoons maaltijden en een ruim aanbod verse produkten. Ik kom er minimaal twee keer per week voor mijn boodschappen en dat is elke keer weer een genot.

Er zijn wel een aantal opvallende verschillen met een supermarkt in Nederland. Zo stopt de cassière de gekochte artikelen altijd in van die dunne plastic tassies. Daar gaan ze zeker niet zuinig mee om. Zo wordt bijvoorbeeld voor twee flessen Cola één tassie gebruikt. Gevolg: elke keer na het winkelen komen ik weer met een auto vol plastic tassies thuis. Nu wordt de

Plastic Bags

reusable bag wel gepromoot (door een tas voor $0.99 aan te bieden) maar dat neemt nog niet zo'n vlucht. Toen ik mijn kapster vroeg waarom de plastic tassies cultuur hier zo ingeburgerd is en of het niet wat milieu-vriendelijker kan, vertelde ze me dat zij de plastic tassies altijd als garbage bags hergebruikt. Ze wist ook wel van het milieu-vriendelijke alternatief maar ze was niet van plan om daar aan mee te doen zolang ze er zelf voor moest betalen. Blijkbaar is $0.99 teveel om te helpen het milieu te sparen. Wel is er recent een aanpassing in beleid gekomen: de plastic tassies bij Wegmans zijn vervangen door papieren zakken. Een stap in de goede richting.

Een ander verschil is hoe ze hier omgaan met alcohol verkoop. Bij mij beginnen de jaren best te tellen maar elke keer als ik hier een fles wijn uit de supermarkt meeneem voel ik me als een jonge God. Dat zit zo. Als je hier een alcoholische drank wilt kopen moet je aantonen

Inside Wegmans

dat je minimaal 25 jaar bent. Nu hoef je geen hele goede ogen te hebben om vast te stellen dat ik die leeftijd ruim gepasseerd ben. Desondanks word ik in de supermarkt steevast gevraagd om me bij de kassa te legitimeren. Nu heb ik voor Amerikaanse begrippen geen standaard legitimatiebewijs; zowel mijn Nederlandse rijbewijs of paspoort wijken af van wat ze hier gewend zijn. Dat betekent dan ook dat de kassa medewerker altijd de afdelingsmanager oproept om goedkeuring te vragen. De meeste keren loopt dat goed af maar ik heb één keer meegemaakt dat ik alleen mijn rijbewijs bij me had en dat de manager dat niet wilde accepteren als legitiem bewijs. Zelfs mijn voorstel om de wijn samen te gaan opdrinken bood geen soelaas; de wijn kon weer terug in het vak en er zat niets anders op dan de hele avond cola te drinken. Nu vind ik dat geen straf. Toch zouden ze die alcohol regel wat mij betreft mogen versoepelen want ik denk niet dat het veel nut heeft.

Aanstaande dinsdag worden hier de tussentijdse verkiezingen gehouden. Er staat best wel veel op het spel: op federaal nivo zijn alle 435 zetels van het Huis van Afgevaardigden en 35 van de 100 zetels in de Senaat verkiesbaar. Daarnaast wordt er in 39 staten een nieuwe

gouverneur en parlement gekozen, en is er op gemeentelijk nivo van alles te doen zoals burgemeestersverkiezingen. Alsof dat nog niet genoeg is: In verschillende counties mag de bevolking dit jaar stemmen voor een nieuwe sheriff. Laat ik daar nu vroeger wel eens over gedroomd hebben, het leven als sheriff in het Wilde Westen. Met cowboyhoed op, -boots aan, een glimmende ster opgespeld, geladen pistolen in de holsters, op een paard rijdend door Main Street. Links en rechts de saloon, gokhal, bank, postkantoor en hotel. Niet bang voor wie dan ook. Klinkt natuurlijk mooi maar de werkelijkheid is zelfs in het Wilde Westen heel anders tegenwoordig. Zo is Sheriff van Los Angeles County verantwoordelijk voor een hele grote club met 18.000 medewerkers. Daar is het romantische al gauw vanaf. Met mission statement, core values, leadership programma’s en institutionele taken. Zo hoeft het van mij niet. Eigenlijk wel jammer.

Hebben jullie ook wel eens een “déjà vu“? Zo’n moment waarin je in een situatie belandt waarvan je het gevoel hebt dat je het eerder hebt meegemaakt? Door de jaren heen zijn er verschillende theorieën ontwikkeld om het verschijnsel te verklaren. Zonder veel succes.

Vroeger dacht men dat het te maken had met een mentale stoornis of een geheugen probleem. Aan het begin van deze eeuw nam Alan Brown het initiatief om alle onderzoeken omtrent dit topic te verzamelen en op een rijtje te zetten. Dat leidde tot interessante inzichten. Zoals dat tweederde van de mensen op een moment in hun leven een déjà vu moment ervaren. Maar ook dat de trigger voor een déjà vu veelal een scène of plaats is. Het werk van Brown was de katalysator voor veel wetenschappers om met experimenten het verschijnsel déjà vu nader te onderzoeken. Zo is er de "Gestalt familiarity" hypothese die zegt dat een déjà vu kan optreden als er een ruimtelijke gelijkenis is tussen een aktuele scène waarin je je bevindt en een scène die in je geheugen opgeslagen ligt. Zoals wanneer je een ruimte binnenloopt waarin de layout van de scène inclusief de plaatsing van het meubilair en objecten, heel erg lijkt op een andere scène die je in het verleden hebt ervaren. Het gebruik van Virtual Reality is natuurlijk een mooie manier om dit mysterieuze phenomeen verder te onderzoeken. Zou toch mooi zijn als we het verschijnsel déjà vu in de nabije toekomst zouden kunnen verklaren. We gaan het zien.

Als je geen liefhebber van sport bent ga je hier door een moeilijke tijd. Alles in Philadelphia staat namelijk in het teken van sport. Ten eerste natuurlijk honkbal: de Philadelphia Phillies strijden in de World Series tegen de Houston Astros. We hebben inmiddels 5 wedstrijden

Phillies baseball game

gehad en de Phillies zijn de laatste dagen aardig van slag: 2-3 in de Best-of-Seven. De laatste drie wedstrijden waren op dinsdag, woensdag en donderdag hier in Philadelphia. Je kunt het je misschien niet voorstellen maar ik heb elke avond de TV aan gehad. Honkbal kan namelijk best spannend zijn. Ze zijn nu weer terug naar Houston waar dit weekend de beslissing valt. Naast de Phillies doen de Philadelphia Eagles (American football) het boven verwachting goed en staan na 8 wedstrijden ongeslagen bovenaan. Alsof dat niet genoeg is staan de voetballers van Philadelphia Union zaterdagmiddag in de finale van de Major League Soccer competitie tegen Los Angeles FC. Het kan niet op.

AHA Heart Walk

Voor de sport moet alles wijken. Zo zou ik morgenvroeg meedoen met de Heart Walk van de American Heart Association (zeg maar de evenknie van de Nederlandse Hartstichting). Om 8 uur starten in het centrum van Philadelphia voor een wandeltocht van ongeveer 5 km (3 mile) met als doel geld te verzamelen voor onderzoek. Al sinds 2012 doet BioTelemetry (het bedrijf waar ik nu zit en dat door Philips is overgenomen) mee met deze jaarlijkse loop en we willen deze traditie natuurlijk graag in ere houden. Er zouden dan ook zo’n 50 collega’s en familieleden aan de start verschijnen. Ware het niet dat het success van de Phillies het hele programma in de war heeft geschopt waarbij de Heart Walk is verplaatst naar zondag 20 november.

Over zondag gesproken, die staan deze maanden in het teken van American Football. Mijn Minnesota Vikings blijven het goed doen. Afgelopen weekend werden de Arizona Cardinals

FedExField stadium

verslagen met 34-26. Komende zondag spelen de Vikings tegen de Washington Commanders in Washington. Dat ligt op ruim twee uur rijden vanaf hier. Het leek me dan ook een mooie gelegenheid om de Vikings live aan het werk te zien. Zo gezegd zo gedaan. Ik heb me een mooi ticket gekocht ter hoogte van de middellijn in het FedExField stadion. Ik moet wel toegeven dat ik even heb getwijfeld om er naar toe te gaan. Alle wedstrijden van de Vikings die ik de laatste jaren live hebt bijgewoond (in Los Angeles, Minneapolis, Philadelphia) gingen namelijk verloren. Da’s geen goed voorteken. Hoe dan ook, ik ben er toch lekker bij.

De Jackpot in de Powerball blijft groeien en staat inmiddels op 1.6 miljard. Niet te filmen. Daar moet je de Jackpot van de Staatsloterij 100 keer voor winnen. Het zou de enige kans in mijn leven zijn om nog miljardair te worden. Het jammere is dat de kans dat je wint met lot vrijwel gelijk is aan de kans dat je wint zonder lot... nihil. Laten we hopen dat het goed terecht komt.

Een prettig weekend!